Z notatnika zborownika

• Grudzień 2006 roku. Biblijne hasło na ten miesiąc:
  Będziecie czerpać z radością ze zdrojów zbawienia.

  Iz. 12,3

• 3 grudnia - 1. Niedziela w Adwencie.

  Znakami rozpoznawczymi rozpoczynającego się Adwentu są: wieniec z czterema świecami i gwiazda adwentowa. Wieniec z pierwszą płonącą, czerwoną świecą ułożono na chrzcielnicy. Od dwóch lat zawiesza się w prezbiterium gwiazdę z Herrnhut. O gwieździe herrnhuckiej można więcej dowiedzieć się jedynie w języku niemieckim ze strony internetowej: www.jadu.de/herrnhuter. Gwiazda ta przywędrowała do naszych kościołów z Ewangelickiej Jednoty Braterskiej z Herrnhut. Jednota ta wydaje corocznie zbiór codziennych haseł biblijnych "Losungen"(odpowiednik polski -"Z Biblią na co dzień").

  Symbol gwiazdy adwentowej oparty jest na Ewangelii Mateusza z rozdziału drugiego.

  • Wiersz 2 b: "Widzieliśmy bowiem gwiazdę Jego na Wschodzie i przyszliśmy oddać mu pokłon"
  • Wiersz 9 b: "A oto gwiazda, którą ujrzeli na Wschodzie, wskazywała im drogę"

  Ta gwiazda w całym okresie od Adwentu aż po Boże Narodzenie ma nam wskazywać drogę do Jezusa.

• 4 grudnia - nabożeństwo z okazji Dnia Górnika.

  Przedpołudniowe, tradycyjne nabożeństwo dla braci górniczej, ich rodzin i ludzi ciężkiej pracy na górnośląskiej ziemi odprawił ksiądz Henryk Reske. W czasie nabożeństwa zgromadzeni śpiewali bez akompaniamentu organ, co podczas tego wyjątkowego nabożeństwa potęgowało podniosłość górniczego święta.

• 9 grudnia nasza młodzież w składzie: Ola, Ania, Daria, Esterka, Martyna i Patryk pojechała na spotkanie adwentowe do Orzesza. W czasie spotkania wspominano wspólny wyjazd do Krakowa podczas diecezjalnego spotkania młodzieży. Każdy uczestnik spotkania przygotował prezent "gwiazdkowy" dla innego uczestnika spotkania i sam również otrzymał prezent "gwiazdkowy" przygotowany przez kogoś innego. Rozdającym prezenty był ksiądz ubrany w czapkę Mikołaja. Było coś dla ducha i dla podniebienia. Wesoło i miło młodzież spędziła adwentową sobotę. Nasza młodzież podziękowała za zaproszenie i zaprosiła też młodzież orzeską do Czerwionki.

• 10 grudnia - 2. Niedziela w Adwencie.

  Na początku nabożeństwa odbyło się Zgromadzenie Parafialne, w czasie którego wybierano delegata do Synodu Diecezjalnego. Jedynym kandydatem był Joachim Gibiec. W głosowaniu tajnym jednogłośnie wybrano delegata PE-A Czerwionka do Synodu Diecezjalnego (kadencja na lata 2007-2011).

  Tego samego dnia o godzinie 15.00 odbyło się w kościele adwentowe nabożeństwo dla seniorów ze spowiedzią i komunią. Nabożeństwo odprawił ksiądz Henryk Reske wraz zaproszonym gościem księdzem Stanisławem Dordą z Ustronia. Po nabożeństwie jego uczestnicy spotkali się w sali parafialnej, gdzie spędzili adwentowy czas. Było ciasto (upiekły je parafianki), kawa i herbatka - wszystko podane na pięknie przystrojonych stołach i przy płonących świecach. W czasie tego adwentowego wieczoru ksiądz Dorda opowiedział zebranym o swoich wrażeniach z siedmiomiesięcznego pobytu w Wittenberdze ("Lutherstadt"). Pani Ewa Pietryja przeczytała wiersze wprowadzające w atmosferę Adwentu. Swoimi spostrzeżeniami z pracy duszpasterskiej w parafii od ubiegłego do obecnego spotkania adwentowego podzielił się ksiądz Henryk Reske. Słowa pozdrowienia przekazał seniorom również kurator, proponując, aby spotkania parafialne odbywały się nie tylko w Adwencie, ale częściej i dla różnych grup parafialnych. Ksiądz, pani Ewa Pietryja, kurator zachęcali seniorów do zaangażowania się w pracę chóru czy na rzecz innej działalności w parafii. W czasie spotkania śpiewano kolędy i rozmawiano na różne tematy. Wszyscy seniorzy (a było ich około trzydziestu na czterdziestu czterech zaproszonych) otrzymali świąteczny podarunek od pań w mikołajkowych czapkach (Irena Sładek i Zofia Idziejczak). W kuchni pomagały: Mirela Kłosko, Aldona Musioł i Marietta Gibiec.

  Po spotkaniu ksiądz zareklamował wigilijne świece, kalendarze ścienne (w tym tzw. "szwajcarskie") oraz najnowszy numer "Ewangelika". Specjalną rekomendację otrzymała pozycja książkowa Aleksandry Błahut-Kowalczyk "Nieuchronność" wydana przez "INTEFRON" Cieszyn.

  Jak napisano we wstępie:

  "...'Nieuchronność' jest próbą namysłu nad przemijaniem w kontekście relacji do osób bliskich i dalekich, przypadkowo spotkanych i tych, które są wprzęgnięte w historie Starego i Nowego Testamentu. Ktoś powiedział: "Człowiek rodzi się w czasie, żyje na wieczność." Jednego i drugiego zagadnienia dotykają zaproponowane czytelnikowi miniatury. Blasku przydaje im odniesienie do przyrody, czemu wyraźnie służą prezentowane w książce fotografie." Autorem fotografii jest Edward Bujok (dyrektor Powiatowego Domu Pomocy Społecznej w Cieszynie).

  Z tomiku "Nieuchronność" przytaczamy fragment pod tytułem "Współczesny Adwent":

  Czas wyciszenia i pokuty zagłusza skomercjalizowany jazgot, sztuczna wesołość i szaleństwo zakupów. Paradoksy w życiu przeciętnego chrześcijanina i Kościoła to: infantylny nastrój towarzyszący oczekiwaniu na najradośniejsze ze świąt i brak radości, bo pod powierzchownością adwentowej tradycji czai się pustka. Znane z pocztówek bajkowe, zimowe pejzaże ze Stajenką w tle należałoby zastąpić apokaliptycznym obrazem tego, co naprawdę zaszło (Obj 12, 1-5 i 7-9).

  Aleksandra Błahut-Kowalczyk
• 11 grudnia nasza młodzież spotkała się w salce parafialnej na cotygodniowym zebraniu. Tym razem nasz duszpasterz omawiał z młodzieżą tradycje bożonarodzeniowe w Skandynawii. Spotkania młodzieżowe od listopada tego roku odbywają się w poniedziałki, a tematyką spotkań są aktualnie nurtujące młodzież problemy.
• 15 grudnia odbyło się przedostatnie w tym roku spotkanie chórzystów naszej parafii. Na próby te od miesiąca września tego roku uczęszczają tegoroczne konfirmantki: Ania Turoń i Daria Gibiec (soprany) oraz Martyna Kocjan (alt). Nowymi głosami w chórze są także: mgr Beata Kocjan (nauczyciel języka angielskiego, alt), Ania Staniczek (studentka germanistyki, sopran) oraz Szymon Sornek (bas), który dojeżdża aż z Radlina. Z pracy w chórze wykruszyli się (z różnych względów): Irena Zajonz, Zofia Idziejczak i Rufin Pietryja. Próby prowadzi w dalszym ciągu Paweł Gaś. Przychodzący na próby chóru tworzą małą grupę wychwalających Boga pieśnią. Wszyscy śpiewający wykorzystują dar, jakim obdarzył ich Pan, a śpiewając Jemu na chwałę modlą się "jakby podwójnie". Każdorazowo próba chóru kończy się w kręgu na wspólnym wysłuchaniu Słowa Bożego, modlitwie i błogosławieństwem, a prowadzi to pastorowa Beata Reske.

• 17 grudnia - 3. Niedziela w Adwencie.

  W czasie nabożeństwa odbył się chrzest Szymona Daniela Gluzy urodzonego w Knurowie dnia 7 listopada 2006 roku. Rodzicami Szymonka są: Gabriela i Bogusław, a rodzicami chrzestnymi zostali: Justyna Grzonka i Krystian Brudny.

  Chrzest w każdym zborze to bardzo ważne wydarzenie społeczności ludzi wierzących w Boga. W naszym Śpiewniku Ewangelickim na stronie 1583 mamy odpowiedź na pytanie: Co dzieje się w Chrzcie Świętym?

  "W Sakramencie Chrztu Świętego obietnica Boża łączy się z elementem wody. Dlatego chrzczenie odbywa się przez polanie głowy chrzczonego wodą w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Jezus Chrystus sam ustanowił Chrzest Święty. W Chrzcie Świętym Bóg przyznaje się do człowieka w sposób nieograniczony i mówi: Tak, Ty jesteś moim synem, moją córką. Ty jesteś bratem, Ty jesteś siostrą Jezusa. Pozostanę przy Tobie do końca Twego życia i jeszcze dłużej. W świecie zła i niebezpieczeństw Chrzest Święty podkreśla działanie Boże, które uwalnia i zbawia, jest początkiem nowego życia, które stoi pod znakiem miłości i przebaczenia. Ochrzczony otrzymuje obietnicę: Nie będziesz już bezbronny, w Tobie działa Święty Duch Boży.

  Śpiewnik Ewangelicki

• 19 grudnia - trzecie tygodniowe nabożeństwo adwentowe.

  Po liturgii ksiądz poprosił obecne na nabożeństwie dzieci i młodzież przed ołtarz. Do ołtarza podeszli: Wojtek, Agatka, Sebastian, Bartek i Ania. Wojtek otrzymał od księdza białą świecę i zapalił ją od od świecy ołtarzowej. Następnie cała grupa podeszła do chrzcielnicy, na której był ułożony wieniec adwentowy z trzema czerwonymi, zapalonymi świecami. Wojtek płomieniem białej świecy zapalił czwartą świecę na wieńcu adwentowym; tym samym symbolicznie dokonano zamknięcia Adwentu. Następnie pozostali stojący wokół adwentowego wieńca, czyli Agatka, Ania, Bartek i Sebastian, przeczytali fragmenty z Biblii wcześniej otrzymane od księdza.

  W czasie kazania ksiądz dokonał krótkiej analizy pieśni śpiewanej podczas pierwszej części nabożeństwa. Tą pieśnią był tekst bpa Łukasza Prażskego z 1501 roku - "Wesoło śpiewajmy":

  Wesoło śpiewajmy, Bogu dzięki dajmy,
  Że nam Syna swego Jednorodzonego
  Dał na odkupienie, świata wybawienie.
  
  Chrystusowe przyjście to czworakie przyjście:
  Pierwsze w ciele było, drugie dusz tyczyło,
  Trzecie, gdy skonanie, czwarte w zmartwychwstanie.
  
  Najprzód się narodził, aby świat odrodził,
  Uczył prawd poznania i upamiętania,
  Cieszył i uzdrawiał, z śmierci rąk wybawiał.
  
  Drugie przyjście Jego w sercu wierzącego,
  W Słowie, w Sakramencie; u tych gościć będzie,
  Co Mu dają szczerze serca swe w ofierze.
  
  Trzecie przyjście będzie, gdy nas śmierć posiędzie;
  Przetoż do czujności wzywa i trzeźwości,
  A o tej godzinie wie sam Bóg jedynie.
  
  Więc nie obciążajmy serca i nie dbajmy
  O znikome rzeczy; lepiej mieć na pieczy
  Duszy poświęcenie, wieczność i zbawienie.
  
  Czwarte przyjście Jego będzie dnia sądnego,
  Kiedy mocą Bożą groby się otworzą;
  Gdy na sąd straszliwy pójdzie martwy, żywy.
  
  Przeto się gotujmy, szczerze pokutujmy,
  Żyjmy świątobliwie, trzeźwo i poczciwie
  I w modlitwach trwajmy, tak Go wyglądajmy!
  

  bp Lukáš Pražský (1501) / przekład: ks. Jerzy Heczko

• 24 grudnia - 4. Niedziela w Adwencie, Wigilia Narodzenia Pańskiego.

  Nabożeństwo poranne odprawione zostało w Orzeszu. O godzinie 15.00 odprawione zostało nabożeństwo popołudniowe w Czerwionce. W atmosferze przedwigilijnej wieczerzy, udekorowanego i oświetlonego świerku, drewnianego żłóbka z siankiem pod choinką, spotkali się wierni w Czerwionce na uroczystym nabożeństwie. W prezbiterium śpiewał dwukrotnie chór, a były to piękne kolędy francuskie:

  1. "Cicho na ziemię" (opr. M. Wegert)
  2. "Nad Betlejem w ciemną noc" (słowa i melodia z XVIII wieku)

  Chórem dyrygował Paweł Gaś, który grał także na organach podczas całego nabożeństwa. Po kazaniu były życzenia błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia przekazane przez księdza Reske od Biskupa Kościoła, Biskupa Diecezji, władz samorządowych z Burmistrzem na czele i od siebie samego. Przy zgaszonych światłach, jedynie przy zapalonych lampkach na choince, zbór zaśpiewał na zakończenie wigilijnego nabożeństwa kolędę "Cicha noc".

  Wigilijne kolędowanie rozpoczęło się o godzinie 23.00 w kościele w Czerwionce.

  Prezbiterium (ołtarz, podłoga przed ołtarzem) wypełniała duża ilość niezapalonych świec. Na środku stał pulpit, a na nim Biblia.

  Przy wszystkich światłach wyłączonych, w zupełnej ciemności, po chwili ciszy - wypowiedziany został tekst biblijny o wkroczeniu Światłości w mrok ludzkiego świata (Jan 1,1-5 ).

  Następnie zapalone zostały wszystkie świece: ustawione przy pulpicie z Biblią, te na ołtarzu, wreszcie - wszystkie pozostałe. Odczytany został drugi fragment Ewangelii (Jan 1,9-14)

  

  W półmroku rozjaśnionym tylko blaskiem świec odczytane zostały Psalmy: 96 ("Nowa pieśń chwały"), 98 ("Bóg zwycięzcą i zbawcą"), 85 ("Bliskość zbawienia"), 24 ("Król chwały"), 67 ("Wezwanie do oddawania chwały Bogu"). Słowo psalmów przerywała tylko muzyka grana na oboju przez Miriam Gibiec.

  Zebranych przywitała i refleksją podzieliła się Beata Reske.

  Włączone zostały boczne światła i zgromadzeni zaśpiewali kolędy: "Wśród nocnej ciszy", "Radość dziś nastała", "Mizerna cicha". Na organach grał Paweł Piórko.

  

  Po kolędach przyszedł czas na scenkę teatralną zagraną przez Darię i Patryka. Tytuł: "Jaki dasz mu prezent?".

  Zaśpiewana została jeszcze kolęda "Cichutko pada śnieg", po której zgaszone zostały światła; i znowu w kościele oświetlonym jedynie świecami zabrzmiały słowa psalmu, tym razem Psalmu 25 ("Modlitwa o ochronę, przewodnictwo i odpuszczenie"), który spełnił rolę modlitwy końcowej.

  

  Na zakończenie Pasterki świece sprzed ołtarza rozdane zostały pomiędzy wszystkich uczestników. W przejściu między ławkami, od wejścia aż po prezbiterium, wszyscy zebrani stanęli w kręgu, trzymając w rękach zapalone świece. Miriam zaśpiewała (z podkładem muzycznym z płyty) pieśń z repertuaru TGD - "Mój ląd".

  A tak brzmią słowa tej przepięknej piosenki:
  Twoje ręce to mój ląd, wiem nie utonę.
  Twoje ręce to mój brzeg, kiedy dokoła sztorm.
  Twoje ręce to mój ląd, pokonam drogę
  do wyciągniętych rąk.
  
  Czuję, że już blisko jest to wytęsknione
  Wtulam się w ramiona Twe kiedy wokół mrok
  Pierwsza gwiazda nieba gest wskazuje drogę
  może dziś się zdarzy cud.
  
  Jesteś tam, widzę Cię, światło woła mnie.
  
  Coraz bliżej Ciebie być, tego pragnę.
  Chociaż czasem trzeba iść pod prąd
  Suchą stopą przejdę dziś po tej wodzie.
  Twoje ręce to mój ląd
  Twoje ręce to mój ląd, wiem nie utonę.
  Twoje ręce to mój brzeg i obiecany dom.
  Jedno miejsce wolne wciąż, zaczeka na mnie.
  Twoje ręce to mój ląd.
  
  Widzę Cię, jesteś tam, słyszę głos,
  Znany tak, jesteś tam
  Widzę Cię, światło woła mnie.
  
  Coraz bliżej Ciebie być, tego pragnę.
  Chociaż czasem trzeba iść pod prąd.
  Suchą stopą przejdę dziś po tej wodzie.
  Twoje ręce to mój ląd.
  Twoje ręce to mój brzeg.
  Twoje ręce to mój ląd.

  TGD
  W szczególnej w atmosferze, w poczuciu wzajemnej bliskości, złączyli się jeszcze wszyscy w modlitwie, którą wypowiedziała Beata Reske. Po słowach błogosławieństwa, wszyscy obecni na nocnym kolędowaniu rozeszli się późną nocą do świątecznych domostw.

• 25 grudnia - Święto Narodzenia Pańskiego.

  W czasie świątecznego nabożeństwa chór śpiewał dwukrotnie. Spod ołtarza, przy oświetlonej i udekorowanej choince oraz żłobku z siankiem pod choinką, chór zaśpiewał:

  1. "Radość dziś nastała"(kolęda ukraińska)
  2. "Z narodzenia Pana" (tekst i melodia z XVIII w. - kolęda polska)

  Chórem dyrygował Paweł Gaś, który również grał na organach w czasie nabożeństwa.

• 26 grudnia - 2. Dzień Świąt Narodzenia Pańskiego, Pamiątka męczennika Szczepana. Na rozpoczęcie uroczystego nabożeństwa chór parafialny zaśpiewał - jednogłosowo, spod ołtarza - pieśń "Aniołowie z niebios" (słowa nieznanego autora, melodia ks. Edmund Simon Lorenz - 1942 rok). Następnie zbór zaśpiewał wraz z chórem wszystkie trzy zwrotki tej pieśni.

  Podczas kazania ksiądz nawiązał do jeszcze innej pieśni - "Cudowna różdżka wzrosła", której dwie zwrotki zbór zaśpiewał jako przerywnik kazania. Słowa tych dwóch zwrotek pochodzą z 1587/88 roku z Trier, a melodia z Köln z 1599 roku; brzmią następująco:

  Cudowna różdżka wzrosła, gałązka bardzo mdła;
  Prorocka wieść doniosła, że z Isajego pnia
  Zakwitnął cudny kwiat w pośrodku ostrej zimy,
  Gdy ciemność kryła świat.
  
  Ten kwiatek, co zachwyca, Izajasz wieścił rad,
  A Maria Go - Dziewica - wydała na ten świat:
  Powiła Dziecię swe, jak zrządził Bóg przedwieczny,
  Gdy świat spoczywał w śnie.

  Trier (1587/1588) / przekład: ks. Paweł Sikora (1912)
  

  Po nabożeństwie większość zgromadzonych pozostała na Gwiazdce dla dzieci. Był to występ dzieci ze Szkółki Niedzielnej i młodzieży pokonfirmacyjnej. Scenariusz występu opracowany został przez Agnieszkę Galicę. Na fujarce przygrywała i narrację prowadziła Miriam Gibiec, a w role aniołków wcieliły się: Wiktorka, Monika, Natalka i Karolinka, w role Kotków zaś: Łukasz, Jonatan, Dawidek, Sebastian.

  

  Następnie wystąpiła młodzież przed- i pokonfirmacyjna, recytując różne teksty związane tematycznie ze Świętami Narodzenia Pańskiego.

  A na zakończenie tegoroczni konfirmanci: Martyna, Estera, Ania, Daria i Patryk zacytowali fragment Prologu z Ewangelii Jana z rozdziału 1.

  W czasie występu były łzy wzruszenia słuchających i oglądających przedstawienie gwiazdkowe. Radość i zadowolenie towarzyszyły odbiorowi programu przygotowanego przez młode latorośle zboru w Czerwionce. Po występie dzieci i młodzież nagrodzone zostały oklaskami, a aniołki rozdawały prezenty dla wszystkich dzieciaków. Młodzież otrzymała czekoladowego mikołajka. Świąteczne, zborowe spotkanie zakończył ksiądz.

• Tradycyjnie po Świętach Bożego Narodzenia, 27 grudnia, odbył się w Pszczynie Diecezjalny Zjazd Młodzieży Ewangelickiej, na którym nasz zbór reprezentowali: Martyna, Daria i Patryk. Wiodącym tematem była historia i znaczenie kolęd i pokrewnych pieśni w okresie świąteczno-noworocznym, który przedstawił ksiądz Adam Malina. Wiersz księdza Edwarda Romańskiego "Harfa" był inspiracją do przedstawionej pantomimy przez młodzież z Pszczyny. Na zjeździe zaprezentował się nowy zespół młodzieżowy z parafii Mikołów "DAWAR". Diakon Paweł Gumpert przedstawił ideę ewangelizacji satelitarnej "Jesus House", która odbędzie się w dniach 25-29 kwietnia 2007 roku (więcej informacji: www.jesushouse.pl). Słowa pozdrowienia przekazał uczestnikom zjazdu biskup Diecezji Katowickiej Tadeusz Szurman.

• 31 grudnia - 1. Niedziela po Bożym Narodzeniu, Zakończenie Roku. Po kazaniu zbór zaśpiewał trzy zwrotki pięknej pieśni (w kancjonale pod numerem 100) - "Przez dobrą moc Twą, Panie, otoczony" do słów Dietricha Bonhoeffera i melodii Siegfrieda Fietza. Pieśń z oryginału przetłumaczył ksiądz Tomasz Bruell. Myślę, że jest to pięknym podsumowaniem kończącego się roku, w którym obchodzono setną rocznicę urodzin tego wybitnego ewangelika. Na marginesie wydarzeń związanych z Rokiem Bonhoefferowskim polecamy mniej znane pozycje książkowe tegoż autora:

  1. "Naśladowanie" - publikacja prostego komentarza w odniesieniu do Kazania na Górze.
  2. "Życie wspólne"- zapis programu życia i kształtowania chrześcijanina we wspólnocie z Jezusem.

  Poniżej słowa pieśni Bonhoeffera śpiewanej na nabożeństwie, które niech będą podziękowaniem za to, co przeżyliśmy w 2006 roku i prośbą o to nowe, które Bóg nam zechce dać przeżyć w 2007 roku:

  Przez dobrą moc Twą, Panie, otoczony,
  Przeżywać mogę każdy dzień i rok.
  Wiernością Twoją jestem pocieszony,
  Wiem, że mnie wiedzie Twej miłości wzrok.
  Gdy dobra moc Twa stale mnie ochrania,
  Nie lękam się, co mi przyniesie dzień,
  Ty jesteś ze mną ciągle od zarania,
  Ty chronisz mnie, gdy idzie nocy cień.
  
  Lecz moje serce dręczą stare grzechy
  I gniecie brzemię, ciężkich cierpień znój.
  Dlatego szukam, Panie, Twej pociechy,
  Ach, nie omijaj mnie, o Zbawco mój.
  Gdy dobra moc Twa...
  
  Choć, Panie, dajesz kielich mi goryczy
  I chcesz, bym kornie wypił go do dna,
  To jednak dusza ma na Ciebie liczy,
  Że Twoja miłość nam ratunek da.
  Gdy dobra moc Twa...
  
  Niech dzisiaj ciepło Twoje światło płonie,
  Przed którym pierzchnąć musi życia noc.
  Daj nam wytchnienie w dzieci Twoich gronie,
  Byśmy wysławiać mogli Twoją moc.
  Gdy dobra moc Twa...
  
  A gdy nastanie cisza upragniona,
  Daj mi usłyszeć dzieci Twoich śpiew
  I niech też dusza moja utęskniona
  Dostąpi wejścia do ojczystych stref.
  Gdy dobra moc Twa...
  

  ks. Dietrich Bonhoeffer (1944) / przekład: ks. Tomasz Bruell (1980)

  Myślę, iż żegnamy rok kalendarzowy 2006 w parafii w poczuciu dobrze spełnionego obowiązku wobec siebie, sióstr i braci w Chrystusie; budując proste związki między zborownikami, zbliżamy się do Pana Naszego Boga, a wszystko dzięki Słowu Bożemu.

  Niech uwielbia się w sercach naszych Jezus Chrystus.