Z notatnika zborownika

Joachim Gibiec

Zapiski z miesiąca stycznia roku 2007

Hasło roku:
Oto Ja czynię rzecz nową:
Już się rozwija,
czy tego nie spostrzegacie?
Iz. 43,19

ROK EWANGELICKIEJ PIEŚNI I LITURGII

400. ROCZNICA URODZIN PAULA GERHARDTA

Urodził się 12 marca 1607 roku w Grafenhainichen niedaleko Wittenbergi. W wieku 12 lat utracił ojca, a dwa lata później zmarła mu matka. Uczył się w książęcej szkole ewangelickiego klasztoru Grimma. Następnie studiował teologię w Wittenberdze. W 1643 roku przeprowadził się do Berlina, gdzie został prywatnym nauczycielem Anny Marii Berthold - córki znanego adwokata. W 1655 roku jego uczennica została jego żoną. Już w tym okresie znane były teksty jego pieśni, do których często komponował muzykę Johann Cruger (kantor kościoła Mikołaja w Berlinie). W tym kościele Gerhardt był ordynowany na księdza luterańskiego. Z Berlina skierowano go do pracy duszpasterskiej w Mittenwalde niedaleko Berlina, skąd powrócił do kościoła Mikołaja w Berlinie. Berlińskie spory teologiczne luteran i ewangelików reformowanych zmusiły Gerhardta do wyjazdu z Berlina. Udał się do Lubben, gdzie został archidiakonem parafialnym. W tej miejscowości pozostał do końca życia. Miał pięcioro dzieci, które wcześnie zmarły. Żona księdza Gerhardta zmarła w roku 1688, a on sam zmarł 27 maja 1676 roku.
Do chwili obecnej zachowało się 139 utworów tego wielkiego pieśniarza znanego na wielu kontynentach. Z jego dorobku korzystali wielcy twórcy muzyki (np. Jan Sebastian Bach) tworząc pasje i kantaty oraz twórcy literatury.
Kanclerz Angela Merkel w orędziu bożonarodzeniowo-noworocznym 2006/2007 do narodu niemieckiego wspomniała o tym genialnym pieśniarzu i teologu oraz uroczystościach, które z tej okazji będą się odbywać w Niemczech.

Niech wierność Twą wysławiam, co ciągle się odnawia;
Niech rękę sławię Twoją, co wszystkie rany goi.
Z łaski Bożej żyjemy, z roku w rok wstępujemy.
Dokończywszy starego, bieżymy do nowego.
ks. P.Gerhardt 1653, Śpiewnik Ewangelicki
Styczeń 2007 roku. Biblijne hasło na ten miesiąc:
Tyś Bóg, który mnie widzi.
I Mojż. 16,13b
1 stycznia - Nowy Rok, Święto Nadania Zbawicielowi Imienia Jezus.

Pierwsze nabożeństwo w tym roku rozpoczęło się o godzinie 16.30, a odprawił je ksiądz Henryk Reske. Na organach grał Paweł Piórko. Zgromadzeni na nabożeństwie Siostry i Bracia w Chrystusie zmówili po kazaniu Psalm 1 (na przemian zmawiali go duszpasterz, a potem zbór - Śpiewnik Ewangelicki strona 1540):
Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą bezbożnych
Ani nie stoi na drodze grzeszników,
Ani nie zasiada w gronie szyderców.
   Lecz ma upodobanie w zakonie Pana
   I zakon Jego rozważa dniem i nocą.
Będzie on jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód,
Wydające swój owoc we właściwym czasie,
   Którego liść nie więdnie,
   A wszystko, co uczyni, się powiedzie.
Nie tak jest z bezbożnymi!
Są oni bowiem jak plewa, którą wiatr roznosi.
   Gdyż Pan troszczy się o drogę sprawiedliwych,
   Droga zaś bezbożnych wiedzie donikąd.
Psalm 1

Charakterystyczne dla tego dnia były niekończące się życzenia noworoczne, które wszyscy wszystkim przesyłali i składali. Tak też było po nabożeństwie.

Chciałbym w tym miejscu i ja złożyć życzenia noworoczne:

12 miesięcy błogosławieństwa
52 tygodni miłości
365 dni wytrwałości
8 760 godzin z Duchem Świętym
525 600 minut z Jezusem
31 536 000 sekund z Bogiem.

Gdy Nowy Rok staremu cyfrę zmienia,
wszyscy - wszystkim ślą życzenia!
przy tej pięknej sposobności,
życzę dużo szczęścia i radości!

Niech ten nowy rok da nam sposobność do rozwijania naszej wiary
i pogłębiania relacji z Najwyższym.
Niech marzenia się spełniają, a przede wszystkim,
niech nastanie pokój w naszych sercach.

1 stycznia także, tuż przed nabożeństwem, uruchomiona została druga wersja naszej parafialnej strony internetowej.
6 stycznia - Święto Epifanii.

Popołudniowe nabożeństwo rozpoczęło się o godzinie 15.00. W czasie nabożeństwa odbyła się konwersja Ani Staniczek z Czuchowa. Decyzję o wstąpieniu do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego podjęła świadomie, wcześniej powierzając siebie Bogu i angażując się w życie zboru. Świadkami tego uroczystego aktu wiary byli: Marietta i Joachim Gibcowie.

Na pamiątkę Ani podarowaliśmy rozmyślania Phila Bosmansa (z ilustracjami Wernera Richnera): "Słoneczne promyki nadziei", gdzie takie znajdujemy słowa:
Życzę ci odwagi, jaką ma słońce, które codziennie od nowa wschodzi nad wszelką nędzę świata.

* * *
To, co widzą nasze oczy, głęboko wnika w nasze serce. Nasze oczy są oknami serca.

* * *
Tajemnica zła i cierpienia, tajemnica życia i śmierci są ściśle związane z tajemnicą Boga.
Żyjemy w czasach zaćmienia w myśleniu i mówieniu o Bogu. Wokół Boga rozciąga się wielkie pustkowie.

* * *
Uwierz w Boga, który jest miłością. Pomimo, że wędrujesz ciemnymi tunelami, odnajdziesz tak wiele światła i radości, że w najgłębszych zakamarkach duszy odczujesz trochę nieba.

* * *
Budzić nadzieję, w sobie i innych, oznacza: dodawać odwagi, dodawać życia. Nie jesteśmy w stanie nagle zmienić całej pustyni. Możemy jednak być maleńką oazą. Tam, gdzie jeden kwiat może zakwitnąć, będzie ich pewnego dnia tysiące, tysiące kwitnących kwiatów.

Phil Bosmans

Na okładce z tyłu książki zapisano:
"Nie wolno nam ulec poczuciu beznadziejności. Szczególnie na mieliznach życia. Trzeba wierzyć, że znowu nadejdą lepsze czasy i że wszystko się ułoży. Gdy uda się nam odrzucić to, co brzydkie i ponure, co pozornie nieprzezwyciężalnie ciąży nad człowiekiem, wtedy noc beznadziejności szybko przeminie."

Teksty Phila Bosmansa dają nam oparcie i pociechę w ciężkich, ciemnych czasach. Prowadzą ku słonecznemu światłu.
7 stycznia - 1. Niedziela po Epifanii, Święto Chrztu Pańskiego

Jako że rok ten został ogłoszony Rokiem Ewangelickiej Pieśni i Liturgii, pragnę też przytaczać ciekawe pieśni, które znajdują się w naszym "Śpiewniku Ewangelickim". Podczas nabożeństwa śpiewaliśmy właśnie bardzo piękną pieśń "Jezu przekrasny" (autorem tekstu jest Heinrich August Hoffmann von Fellersleben):

Jezu przekrasny, Królu świata jasny,
Boga i Maryi Syn.
Ciebie chcę kochać, Ciebie chcę wielbić,
wdzięczna korono duszy mej.

Piękne są lasy, pełne cudnej krasy,
piękny w polu wiosny kwiat.
Jezus piękniejszy, Jezus wdzięczniejszy;
serca od smutku zbawia rad.

Księżyc w swej szacie, słońce w majestacie
i gwiazd roje cudnie lśnią.
Jezus lśni jaśniej, od słońca kraśniej,
przyćmi aniołów chwałą swą.

Najmniejsze ptaszę, piękność swą okaże,
piękność też i człowiek ma;
lecz wnet umiera, śmierć krasę zdziera,
Jezusa piękność wiecznie trwa.

Cała ta piękność w niebie i na ziemi
w Tobie razem skupia się.
Dusza bez Ciebie tutaj i w niebie
tęskna, z pragnienia tylko schnie.

Gdy kiedyś minę, niechże nie zaginę,
przyjm mnie wtedy na swą pierś!
Gdy serce, Panie, bić już przestanie,
wtedy do siebie duszę weź!

Heinrich August Hoffmann von Fellersleben
9 stycznia w Urzędzie Wojewódzkim w Katowicach przewodniczący Sejmiku Wojewódzkiego województwa śląskiego Piotr Zienc (nasz parafianin) spotkał się z biskupem Diecezji Katowickiej Tadeuszem Szurmanem i proboszczem Henrykiem Reske. Nasz brat w wierze pragnął w ten sposób rozpocząć swoje urzędowanie w Sejmiku Śląskim, prosząc w modlitwie Pana o wsparcie i opierając się na autorytecie Słowa Bożego.
12 stycznia o godzinie 18 odbyło się Noworoczne Spotkanie, które zorganizował chór naszej parafii. Na spotkanie zostały zaproszone rodziny chórzystów oraz Siostry i Bracia zaangażowani w pracy parafialnej. W nastroju jeszcze świątecznym przywitał zebranych dyrygent chóru Paweł Gaś. Krótki tekst biblijny, modlitwa i słowo wstępne przekazał proboszcz. W czasie spotkania śpiewano znane i mniej znane kolędy. Świąteczną scenkę zaprezentowali Daria i Patryk. Duet MM (Monika na organach i Martyna na skrzypcach) zagrał dwie kolędy. Mirela Kłosko przeczytała opowiadanie, historię kolędy "Cicha noc" przedstawiła Ewa Pietryja, a Beata Reske zaprezentowała humorystyczną rymowankę pod tytułem "Echo naszego chóru". Były też i prezenty: dla Edyty i Pawła Gasiów (z okazji zawarcia ślubu w końcowych dniach grudnia 2006 roku) od parafii i chóru, kwiaty dla kuratora z okazji przypadających w Nowy Rok jego urodzin, a dla wszystkich uczestników prezenciki noworoczne z wersetami biblijnymi przygotowane przez Anetę i Sabinę Jaworskie. Przy świątecznie udekorowanych i zastawionych słodkościami stołach, uczestnicy noworocznego spotkania skorzystali z kolejnej możliwości bycia razem i budowania więzi chrześcijańskich opartych na Słowie Bożym oraz uwielbianiu Boga pieśnią.
13 stycznia w Jastrzębiu-Ruptawie odbyło się spotkanie nauczycieli Szkółek Niedzielnych Diecezji Katowickiej, które prowadziła diakon Renata Raszyk z Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Jastrzębiu Zdroju oraz Danuta Ostruszka z Centrum Misji i Ewangelizacji z Dzięgielowa. W spotkaniu uczestniczyła z naszej parafii Marietta Gibiec, Izabela Kłosko z parafii orzeskiej oraz pastorowa Beata Reske. Uczestnicy spotkania otrzymali ogólnopolski kwartalnik biblijny 1/2007 "Blisko", gdzie oprócz tekstów biblijnych na co dzień i myśli różnych autorów są także pytania do rozważań. Na ten dzień zostało zapisane:
1. Przeczytaj Mat. 6, 6-13. W tym fragmencie Jezus wydaje wyraźnie wskazówki odnośnie życia modlitewnego. Jak definiuje "modlitewnego obłudnika"?
2. Jaką obietnicę otrzymują ci, którzy modlą się według Bożych wskazówek?
3. Przeanalizuj jeszcze raz "Modlitwę Pańską", zwróć uwagę jak doskonale jest skonstruowana! W jakich sytuacjach z niej korzystasz?
Trzeba milczeć albo mówić rzeczy lepsze od milczenia.
PITAGORAS.
14 stycznia - 2. Niedziela po Epifanii.

W czasie nabożeństwa wystąpił zespół z Orzesza "Boże Dzieci", którymi opiekuje się i zespół prowadzi Joanna Zając. Dzieci z Orzesza zaśpiewały kolędy, a po występie, przed kazaniem, udały się na zajęcia Szkółki Niedzielnej razem z dziećmi z Czerwionki. Szkółkę Niedzielną prowadziła Miriam.
20 stycznia w salce parafialnej w Orzeszu odbyło się spotkanie dla małżeństw, którego tematem było "Małżeństwo według Bożego planu". Spotkanie poprowadzili Kornelia i Zbigniew Kłapa kierujący Chrześcijańskim Stowarzyszeniem "Miłość Edukacja Dojrzałość" (www.med.org.pl - nauczanie, misja, ewangelizowanie dzieci, materiały katechetyczne) z siedzibą w Ustroniu. Współpracują także z Centrum Misji i Ewangelizacji w Dzięgielowie.
21 stycznia - 3. Niedziela po Epifanii.

O godzinie 15.00 odbył się w naszym kościele ślub Edyty i Pawła Gasiów. Młoda para po uprzednim zawarciu ślubu w USC, powierzyła wspólną drogę życia Bogu Wszechmocnemu.

Czym jest ślub kościelny?

Małżeństwo potrzebuje wsparcia Boga i ludzi. W ślubie kościelnym uczestniczy para młoda i osoby, które jej dotąd towarzyszyły, a także i w przyszłości zamierzają w różnorodny sposób uczestniczyć we wspólnej wędrówce życiowej tych dwojga. Szczególnego znaczenia nabiera ten dzień dla rodziców: najpóźniej w tym momencie muszą ostatecznie potwierdzić samodzielność swych dzieci i pozwolić im iść własną drogą życiową.

Ślub kościelny umożliwia osobiste zwrócenie się do Boga, osobiste wyznanie potrzeby uzyskania Bożej pomocy, a zawiera się to właśnie w słowach: "...tak mi, Panie Boże, dopomóż..." (Śpiewnik Ewangelicki)

Paweł od kilku lat gra w naszej parafii na organach oraz jest współzałożycielem naszego chóru parafialnego, którego jest od początku dyrygentem. W Dniu Ślubu życzymy Jemu i Jego żonie Bożej Miłości, bo:
Miłość jest cierpliwa, miłość jest dobrotliwa, nie zazdrości, miłość nie jest chełpliwa, nie nadyma się,
Nie postępuje nieprzystojnie, nie szuka swego, nie unosi się, nie myśli nic złego,
Nie raduje się z niesprawiedliwości, ale się raduje z prawdy;
Wszystko zakrywa, wszystkiemu wierzy, wszystkiego się spodziewa, wszystko znosi.
Miłość nigdy nie ustaje; bo jeśli są proroctwa, przeminą; jeśli języki, ustaną, jeśli wiedza, wniwecz się obróci.
I Kor. 13,4-8.

O godzinie 16, w salce parafialnej, odbyło się spotkanie z księdzem Jerzym Samcem - proboszczem PE-A w Gliwicach. Na początku nasi goście (ksiądz przybył z małżonką) przybliżyli zgromadzonym parafię gliwicką opowiadając o różnych formach aktywności, jakie mają w niej miejsce. Następnie podjęty został przez ks. Jerzego Samca główny temat spotkania - co wiemy i czego nie wiemy o aniołach.
Sensacją tej zimy był śnieg, który spadł 23 stycznia. Zrobiło się biało i trochę inaczej na "duszy", bo jakby normalność pogody nastała (przynajmniej w tej części Bożego świata).
W czwartek 25 stycznia odbyło się w salce parafialnej zebranie Rady Parafialnej, które w znacznej części dotyczyło podsumowania życia parafialnego w 2006 roku oraz podjęcia przedsięwzięć na rok 2007. Przełożono termin Zgomadzenia Parafialnego na 4 lutego 2007 roku.
Ach cóż to była za próba chóru! 26 stycznia większość chórzystów przybyła na próbę zgodnie z planem. Dzień wcześniej w naszej okolicy, jak i w całym kraju, szalał wiatr o niespotykanej w tej części świata sile - około 100 do 120 km/godzinę. W nocy oprócz wiatru był też opad gradu, grzmoty i błyskawice. Z prasy: "W Katowicach pod naporem wiatru przewrócił się dźwig. Operator nie żyje, jego zmiennik został ranny. Wichura łamała drzewa, zrywała dachy i linie energetyczne." Nikt nie przypuszczał, że w naszej salce, gdzie odbywają sie próby chóru, nie będzie oświetlenia. A jednak zostaliśmy zaskoczeni - co robić? Szkoda próby! Dyżurujący w firmie "Operator" stróż zaproponował nam próbę chóru na strychu budynku. Ucieszyliśmy się. Próba odbywała się z przerwami, ponieważ kilkakrotnie wyłączano dopływ energii elektrycznej. W końcowej części próby chór śpiewał ćwiczoną pieśń "Alleluja" (F.Handla oraz I.Bojko), gdy wtem ciemność ogarnęła przez jakiś czas całe poddasze. Było to niesamowite przeżycie - śpiewać "Alleluja" kilkakrotnie, gdy wokół panowała istna ciemność. Zawsze warto czas poświęcać dla chwały Pana.
28 stycznia - Ostatnia Niedziela po Epifanii.

Nabożeństwo ze Spowiedzią i Komunią odprawił Prezes Synodu Kościoła Jan Gross (emerytowany proboszcz PE-A w Mikołowie i Tychach, zamieszkujący obecnie w Cieszynie).

W czasie nabożeństwa odbył się chrzest Anny Marii Piorko, która urodziła się 10 listopada 2006 roku. Rodzicami dziecka są Janusz i Jolanta Piorko z Leszczyn, a rodzicami chrzestnymi zostali Martyna Kocjan z Leszczyn i Piotr Brzyżek z Orzesza. Po nabożeństwie, w salce parafialnej, ksiądz Jan Gross spotkał się przy kawie i herbatce, by porozmawiać na bieżące tematy nurtujące chrześcijan w Polsce.

Kościoły ewangelickie chrzczą małe dzieci. W ten sposób wyrażają Bożą bezwarunkową aprobatę dla ludzkiego życia. Akceptacja ta wyprzedza nasze rozumienie, decyzje i czyny. Ona się nie zmienia nawet wtedy, kiedy odmieniają się nasze ludzkie drogi. Dlatego Sakramentu Chrztu Świętego się nie powtarza.

Chrzest zostaje wpisany w całe dzieje wiary człowieka. Rodzice i rodzice chrzestni wspólnie z całym zgromadzonym zborem wyznają na początku życia dziecka wiarę chrześcijańską. Ochrzczone dziecko składa swoje wyznanie wiary podczas aktu konfirmacji.