Z notatnika zborownika

• Hasło roku:

  Jezus mówi: Ja żyję i wy żyć będziecie.

  Jan 14,19b

  ROK WYCHOWANIA CHRZEŚCIJAŃSKIEGO

• Styczeń 2008 roku.

  Biblijne hasło na ten miesiąc:

  Jezus Chrystus mówi:
  Nie potrzebują zdrowi lekarza,
  lecz ci, co się źle mają;
  nie przyszedłem wzywać do upamiętania sprawiedliwych,
  lecz grzeszników.

  Mar. 2,17

• 1 stycznia - Nowy Rok - ŚWIĘTO NADANIA ZBAWICIELOWI IMIENIA

  Pierwsze tegoroczne nabożeństwo odprawione zostało w godzinach popołudniowych.

  Modlitwa noworoczna
  
  Gdy pojawi się Nowy Rok,
  Wystrzelą w niebo petardy,
  A ludzie zatańczą
  Radosny taniec życia.
  
  Uklęknę w kąciku,
  Cichutko połączę się z Bogiem
  W modlitwie.
  
  Dziękuję ci Boże
  Za każdy przeżyty dzień
  Za uśmiech i łzy
  Za radość i cierpienie...
  
  Proszę Cię Boże
  By te nowe dni
  Wypełniła nadzieja
  Na lepsze życie.
  
  By ustąpiła nienawiść,
  Obłuda i kłamstwo,
  By dzieci nie patrzyły
  Smutnymi oczkami.

  Anonim

  Na przełomie grudnia 2007 i stycznia 2008 ruszyła w internecie strona Muzyka w Kościele Luterańskim" (www.larte.net.pl), której autorem jest Paweł Gaś (nasz organista i dyrygent chóru).

• 6 stycznia - Święto Epifanii

  Epifania (gr. επιφανεια epifaneia - objawienie, ukazanie się) - akt objawienia się bóstwa światu i ludziom (trzej mędrcy idący za gwiazdą betlejemską w tradycji zachodniej oraz pierwsze objawienie się Trójcy świętej podczas Chrztu Pańskiego w tradycji wschodniej). Epifania to inne określenie teofanii.

  Epifanie są niezwykle powszechne w mitologii greckiej.

  W chrześcijaństwie epifania to liturgiczna nazwa święta obchodzonego 6 stycznia, które wprowadzono na początku IV wieku na Wschodzie w celu wyparcia popularnego święta narodzin Aiona. We wczesnym chrześcijaństwie ten dzień obchodzony był jako święto Bożego Narodzenia (w Apostolskim Kościele Ormiańskim jest tak do dzisiaj). Była więc to rocznica objawienia się Boga całemu światu. Po Konstantynie Boże Narodzenie utożsamiono ze świętem narodzin Niezwyciężonego Słońca obchodzonym w najkrótszy dzień roku, a 6 stycznia stał się obecnym świętem "Trzech Króli", które interpretuje się jako objawienie się Boga ludom nieżydowskim, pogańskim, reprezentowanym przez mędrców ze wschodu.

  (Pod wpływem prawdopodobnie gnostycyzmu święto epifanii zaczęto uznawać także za pamiątkę chrztu Jezusa w Jordanie, z czasem jednak na Zachodzie przeważyły inne wątki teofanii Chrystusa, by ostatecznie stać się tam właśnie świętem "Trzech Króli". W tradycji prawosławnej do dzisiaj święto Objawienia Pańskiego i Epifanii utożsamiane jest z).

  Źródło: Wikipedia.

  Nasz chór parafialny wystąpił podczas nabożeństwa Święta Epifanii w Orzeszu. Chór zaśpiewał trzy pieśni:

  1. "Jezus moją radością" - J.S.Bacha;
  2. "Christus natus est nobis " - w opracowaniu S.Niewiadomskiego;
  3. "Chwalmyż wszytcy z weselem" - kolęda.

  Po nabożeństwie chórzyści zostali przyjęci w salce parafialnej, gdzie przy kawie, herbacie i cieście rozmawiano na aktualne tematy parafialne.

• 9 stycznia odbyło w PEA Katowice kolejne, a w tym roku pierwsze spotkanie Komitetu Organizacyjnego ProChrist 2008. W spotkaniu wziął udział bp Tadeusz Szurman, a przewodniczył spotkaniu Diakon Paweł Gumpert. Podczas spotkania przekazano informację o możliwościach uczestniczenia w spotkaniach modlitewno-uwielbiających Boga (więcej na stronie: www.modlitwazamiasto.pl).

  Całość informacji o ewangelizacji na stronie internetowej - www.prochrist.pl.

  PROJEKT PROMOCJI EWANGELIZACJI PROCHRIST (4,5,6 kwiecień 2008; katowicki rynek)

  1. Drama - spektakl taneczny do utworów gospel; grupa taneczna "Kalejdoskop" Renaty Wolkiewicz (mgr sztuki- występowała z wieloma gwiazdami muzyki w Europie i USA; komponuje, śpiewa, gra na pianinie i skrzypcach; stypendystka instytutu Christ for the Nations w Dallas; wokalistka chóru "Z Miłości"; przewodzi grupie Positive Band z Katowic);
  2. Taniec Żydowski - grupa taneczna z Cieszyna pod kierunkiem Doroty Herok;
  3. Hip hop, drama - spektakl taneczny grupy tanecznej "Heavenly fire" z Katowic pod kierunkiem Marty Polniak (taniec z flagami);
  4. Artystyczna grupa klaunów pod opieką Urszuli Marek;
  5. Koncert Gospel chóru "Z Miłości" pod kierunkiem Anny Pawlak.

  Kto wierzy, ten się nie zachwieje (Iz. 28,16)

  Idea ProChrist

  Zwątpienie i zdziwienie

  Zwątpienie jest stanem bliskim współczesnemu człowiekowi. Zmieniający się świat zaskakuje, szokuje, często zniechęca. Skrajności są często elementem naszej rzeczywistości: bogactwo i ubóstwo, wykształcenie i analfabetyzm, relatywizm i fanatyzm. Niezależnie od warunków życia, statusu społecznego i pochodzenia, każdy człowiek zadaje sobie pytania o sens i cel swojego istnienia, poszukuje odpowiedzi, szczęścia, satysfakcji, spełnienia. Chce być kochany i kochać. Świat oferuje wiele, ale Boża oferta jest niepowtarzalna.

  Współczesne chrześcijaństwo także bywa przyczyną rozczarowań i zwątpienia. To sygnał dla chrześcijan, których świadectwo życia kształtuje obraz Kościoła widziany oczami poszukujących. Czy chrześcijanie mają coś, czym można innych zadziwić? Czy krzyż Chrystusa nie jest najbardziej zadziwiającym, najprostszym i najdoskonalszym dowodem Bożej miłości, tej, której poszukuje współczesny człowiek?

  Wieczory ProChrist są formą wyjścia naprzeciw poszukiwaniom każdego człowieka. To osiem spotkań, w czasie których usłyszymy zwiastowanie Bożego Słowa, wywiady, muzykę, impulsy do przemyślenia, zobaczymy miniatury teatralne, reportaże i odczujemy gościnną atmosferę.

  Odpowiedź

  Wieczory ProChrist mogą być pomocą dla każdej wspólnoty, która chce aktywnie głosić ewangelię i docierać do współczesnego człowieka. Zaangażowanie jej członków w organizację przekazu satelitarnego ProChrist i udział w nim, daje możliwość wykorzystania ich umiejętności i talentów we wspólnym działaniu na rzecz grupy. To okazja na integrację, współdziałanie, wzajemne budowanie się i planowanie rozwoju. To proces, droga do celu, w czasie której zyskują wszyscy zaangażowani. Osiągnięcie celu, czyli dotarcie z przesłaniem Bożej miłości i ofiary Chrystusa do poszukujących i błądzących, jest jednocześnie początkiem kolejnego etapu w życiu każdej wspólnoty - włączenia nowych osób do swojego grona, opieka i wspieranie się w duchowym rozwoju.

  Krzyż Chrystusa jest miejscem, pod którym rozpoczyna się nowe życie człowieka. Obowiązkiem chrześcijanina jest niesienie go i stawianie przed każdym, kogo spotyka na swojej drodze.

  Czy chcesz robić to DlaChrystusa? ProChrist to odpowiedź.

  Niejedna droga zda się człowiekowi prosta, lecz w końcu prowadzi do śmierci (Przyp. 14,12)

  W dniach od 6 do 13 kwietnia 2008 roku podczas ewangelizacji ProChrist Ulrich Parzany będzie wykładał na następujące tematy:

  • Wolnoć Tomku w swoim domku
  • Słowa uczą, przykłady pociągają
  • Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci
  • Diabeł tkwi w szczegółach
  • Im większe pieniądze, tym większy rachunek
  • Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma
  • Drzewa nie istnieją osobno
  • Przebaczenie jest najtrudniejszą miłością

  Gośćmi muzycznymi ProChrist będą: Magda Anioł (www.magdaniol.kdm.pl); Darek Melajonek (www.maleo.pl); Beata Bednarz; Mate.o (www.mateo.kdm.pl); Zespół CME (www.zespol.cme.org.pl); Megachór ProChrist (www.zmilosci.pl); Kraków Gospel Chór (www.kgc.gospel.com.pl); Irek Głyk (www.glyk.pl); Jean-Claude Hauptmann.

  Całość informacji o kwietniowej ewangelizacji na stronie internetowej - www.prochrist.pl.

• 14 stycznia odbyło się w naszej salce parafialnej pierwsze w tym roku studium biblijne, które prowadził Roman Fenger. Rozważaliśmy kolejne wersety z Listu Jakuba:

  Uniżcie się przed Panem, a wywyższy was. Nie obmawiajcie jedni drugich, bracia. Kto obmawia lub osądza brata swego, obmawia zakon i osądza zakon; jeżeli zaś osądzasz zakon, nie jesteś wykonawcą zakonu, lecz sędzią. Jeden jest zakonodawca i sędzia, Ten, który może zbawić i zatracić. Ty zaś kim jesteś, że osądzasz bliźniego? A teraz wy, którzy mówicie: Dziś albo jutro pójdziemy do tego lub owego miasta, zatrzymamy się tam przez jeden rok i będziemy handlowali i ciągnęli zyski, wy, którzy nie wiecie, co jutro będzie. Bo czymże jest życie wasze? Parą jesteście, która ukazuje się na krótko, a potem znika. Zamiast tego, winniście mówić: Jeżeli Pan zechce, będziemy żyli i zrobimy to lub owo. Wy natomiast chełpicie się przechwałkami swoimi; wszelka tego rodzaju chełpliwość jest zła. Kto więc umie dobrze czynić, a nie czyni, dopuszcza się grzechu.

  Jak. 4,10-17

• W drugim tygodniu zimowych ferii dla dzieci i młodzieży województwa śląskiego, w dniach od 21 do 26 stycznia odbyło się zimowisko w Salmopolu. Opiekunem obozu był Młodzieżowy Duszpasterz Diecezji Katowickiej ksiądz Mirosław Czyż. Uczestnikami obozu z naszej parafii byli: Dawid Gluza i Patryk Kłosko. Uczestnicy, oprócz "białego szaleństwa", zakosztowali też Słowa Bożego, a w połączeniu z wypoczynkiem nabrali nowych sił.

• Dzień 23 stycznia należy zapisać w historii naszej parafii dużymi literami, gdyż po raz pierwszy w historii odbyło się w Czerwionce ekumeniczne nabożeństwo. W kościele Rzymsko-Katolickim pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa w Czerwionce o godzinie 17.00 odbyło się nabożeństwo ekumeniczne z udziałem księdza Dziekana Antoniego Szczypki (proboszcza tejże parafii), dwóch innych księży katolickich oraz księdza Henryka Reske.

  W nabożeństwie wzięły udział dwa chóry: PE-A Czerwionka oraz chór męski z parafii NSPJ (utworzony jesienią 2007 roku).

  Plan ekumenicznego nabożeństwa:

  1. Procesjonalne wejście duchowieństwa - zbór śpiewa kolędę "Bóg się rodzi".
  2. Pozdrowienie wiernych i gości (ksiądz Antoni Szczypka).
  3. Chór PEA Czerwionka śpiewa kolędę "Chwalmyż wszytcy z weselem".
  4. Przywitanie, pozdrowienie i modlitwa do Ducha Świętego księdza Henryka Reske.
  5. Wierni śpiewają kolędę "Gdy się Chrystus rodzi".
  6. Liturgia Słowa:
     • I czytanie - ksiądz Henryk Reske,
     • śpiew chóru męskiego parafii NSPJ Czerwionka - (kolęda),
     • II czytanie - ksiądz Antoni,
     • chór PE-A Czerwionka śpiewa pieśń "Christus natus est nobis",
     • Alleluja,
     • czytanie Ewangelii - ksiądz Franciszek.
  7. Kazanie (Homilia) - ksiądz Henryk Reske.
  8. Apostolskie Wyznanie Wiary.
  9. Modlitwa wiernych.
  10. Ojcze nasz - modlitwa.
  11. Modlitwa księdza Henryka Reske.
  12. Chór PE-A Czerwionka śpiewa pieśń "Jezus moją radością" (akompaniament organowy).
  13. Podziękowania księdza Antoniego.
  14. Śpiew chóru męskiego parafii NPSJ Czerwionka.
  15. Błogosławieństwa końcowe.
  16. Zebrani śpiewają pieśń "Pod twą obronę".
  17. Na zakończenie śpiewa chór parafii NPSJ Czerwionka.

  Tegorocznym hasłem Tygodnia Modlitwy o Jedność Chrześcijan były słowa Pawła z Pierwszego Listu do Tesaloniczan (5,17): Bez przestanku się módlcie.

  Obchody tygodnia o jedność wyznawców Chrystusa były określane początkowo jako "oktawa modlitw", którą zapoczątkował ksiądz Paul Wattson. Ten duchowny amerykańskiego Kościoła episkopalnego w roku 1898 utworzył w Graymoor w stanie Nowy Jork anglikańską wspólnotę zakonną Franciszkanów Pojednania (Franciscan Frias of the Atonement). Na rozpoczęcie i zakończenie oktawy modlitw wybrał on 18 i 25 stycznia jako dni poświęcone apostołom Piotrowi i Pawłowi. Dopiero w styczniu 1908 roku oktawę modlitw obchodzono po raz pierwszy.

  Pierwszą redakcję tekstów na tegoroczny Tydzień Modlitwy opracowała wielowyznaniowa grupa ze Stanów Zjednoczonych - dla upamiętnienia faktu, że to w tym kraju zaczęto urządzać oktawę modlitw o jedność. Następnie międzynarodowy zespół ekumeniczny, wyznaczony wspólnie przez Komisję Wiara i Ustrój Światowej Rady Kościołów i przez Papieską Radę do spraw Popierania Jedności Chrześcijan, dokonał ostatecznej redakcji i zatwierdzenia materiałów. Zebrał się on we wrześniu 2006 roku w klasztorze Franciszkanów Pojednania w Graymoor - czyli tam, gdzie przed stu laty podjęto tę inicjatywę. Materiały zawierały propozycje modlitw i rozważań oraz czytań biblijnych na poszczególne dni ekumenicznego tygodnia.

• 25 stycznia podczas próby chóru nasz dyrygent Paweł Gaś poinformował, iż zamierza zmienić miejsce zamieszkania. W związku z tym przestaje być naszym organistą podczas niedzielnych i świątecznych nabożeństw, a jedynie będzie grać na organach w czasie nabożeństw tygodniowych. Chór nasz Paweł Gaś postanowił prowadzić dalej. Od lutego zostaje on organistą parafii w Żorach i Warszowicach.

• 27 stycznia - 2. Niedziela przed Postem

  

  Po południu 27 stycznia, w salce parafialnej, odbył się już czwarty z kolei "balik dla dzieci" przygotowany głównie przez Mariettę Gibiec. W spotkaniu karnawałowym pomagały: Ewa Inglot, Beata Reske, Irena Sładek oraz Aldona Musioł. Integracja dzieci ze Szkółki oraz tych, które przyszły tylko na balik, jest bardzo wskazana, gdyż uczy dzieci dzielenia się radością, miłością i szacunkiem.

• We wtorek 29 stycznia, w salce parafialnej, odbyło się zebranie Rady Parafialnej, podczas którego dokonano zbilansowania wydarzeń i finansów za 2007 rok w parafii oraz zaplanowano budżet i niektóre imprezy parafialne na pierwsze cztery miesiące 2008 roku.

   

  "Wiara i Mundur" tak brzmi tytuł nowego dwumiesięcznika Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego, który ukazał się w styczniu 2008 roku. Redaktorem naczelnym tego periodyku został ksiądz porucznik rezerwy dr Marcin Hintz. W "Słowie od redakcji" ks. dr Hintz pisze:

  "Nasze czasopismo jest w pierwszym rzędzie adresowane do środowiska Wojska Polskiego... służb mundurowych... Kapelani wojskowi od pierwszych wieków chrześcijaństwa towarzyszyli żołnierzom, niosąc im duszpasterskie wsparcie i religijną posługę... Ewangelickie Duszpasterstwo Wojskowe... niesie posługę religijną... Od uroczystych nabożeństw wojskowych, poprzez indywidualne rozmowy duszpasterskie, szkolenia z zakresu etyki, wykłady dla żołnierzy, spotkania integracyjne, towarzyszenie żołnierzom w poligonach, ćwiczeniach i w misjach wojskowych, obecność w najważniejszych wydarzeniach w życiu żołnierzy i ich rodzin (chrzty, śluby, pogrzeby). Kapelani ewangeliccy, działając na terenie jednostek całego kraju, organizują prelekcje, wykłady, rozważania religijne, wygłaszają kazania czy choćby krótkie słowa pozdrowień. Słowo mówione jest jednak ulotne.
  Chcemy pomóc wszystkim, dla których wiara chrześcijańska jest ich drogą, a mundur symbolem pełnionej przez nich służby, zrozumieć problemy współczesnego świata, a w sposób szczególny pomóc lepiej zrozumieć problemy i specyfikę pełnionej przez nich służby".

  W spisie treści nowego czasopisma ewangelickiego znajdujemy między innymi:

  1. Rozważanie Słowa Bożego ewangelickiego Biskupa Wojskowego - ks. bpa gen. bryg. Ryszarda Borskiego
  2. Rozważanie na Nowy Rok ks. ppłk. Andrzeja Fobera
  3. Relacja z pracy kapelanów wojskowych
  4. Sylwetki Naczelnych Kapelanów Wojskowych EDW: ks. płk Ryszard Paszko (NK EDW 1919-1929), ks. płk Felks Gloc (NK EDW 1930-1939; 1945-1950)
  5. Zapomniany bohater ziemi cieszyńskiej. Jan Łysek - poeta o żołnierz Legionów Polskich
  6. Z życia innych Duszpasterstw Kościoła Ewangelickiego:
     • Ewangelickie Duszpasterstwo Policji - ks. Tadeusz Konik;
     • Ewangelickie Duszpasterstwo Straży Pożarnej - ks. mł. kpt. Adam Glajcar;
     • Ewangelickie Duszpasterstwo Więzienne - Naczelny Duszpasterz Więziennictwa ks. Piotr Janik.

  Ewangelickie Duszpasterstwo Wojskowe (www.luteranie.pl/edw/) stanowią:

  1. Ewangelicki Biskup Wojskowy - ks. bp gen. bryg. Ryszard Borski (Warszawa)
  2. Zastępca Ewangelickiego Biskupa Wojskowego - ks. płk Adam Pilch (Warszawa)
  3. Dziekan Marynarki Wojennej - ks. kmdr por. Marek Loskot (Bydgoszcz)
  4. Dziekan Wojsk Lądowych - ks. ppłk Zbigniew Kowalczyk (Cieszyn)
  5. Dziekan Śląskiego Okręgu Wojskowego - ks. ppłk Andrzej Fober (Wrocław)
  6. Dziekan Sił Powietrznych - ks. ppłk Wiesław Żydel (Piotrków Trybunalski)
  7. Dziekan Pomorskiego Okręgu Wojskowego - ks. ppłk Marcin Pilch (Elbląg)
  8. Kapelan Wojsk Lądowych - ks. kpt. Mirosław Wola (Gorzów Wielkopolski)
  9. Kapelan Wojsk Lądowych - ks. por. rez. Sławomir Fonfara (Brzeg)
  10. Dziekan Ewangelicki Straży Granicznej - ks. kpt. Kornel Undas (Mikołów)
  11. Kapelan Ewangelicki Straży Granicznej - ks. ppor. Marcin Pysz (Pisz)
  12. Kapelan Wojsk Lądowych - ks. Tomasz Wola (Piła)
  13. Kapelan Wojsk Lądowych - ks. ppor. rez. Tomasz Wigłasz (Białystok)

  Pasyjne zamyślenie w poezji A. Lassoty.

  MA BYĆ W NAS TROCHĘ CISZY.
  Ma być w nas trochę ciszy
  aby przejść przez siebie
  tak blisko jak przez lupę
  aby miłość wypłakać
  lub -
  zacząć od nowa
  ma być w nas trochę ciszy
  i Modlitwy -
  trochę.

  A. Lassota

• Luty 2008 roku.

  Biblijne hasło na ten miesiąc:

  Jezus Chrystus mówi:
  Wszystko, o cokolwiek byście się modlili i prosili,
  tylko wierzcie, że otrzymacie, a spełni się wam.

  Mar. 11,24

• 3 lutego - Niedziela Przedpostna

  W niedzielę 3 lutego odbyło się Zgromadzenie Parafialne, któremu przewodniczył ksiądz Henryk Reske. Podsumowano i zatwierdzono wykonanie preliminarza budżetowego za rok 2007 i przyjęto prowizorium budżetowe na 2008 rok.

  Głośniej niżeli w rozmowach Bóg przemawia w ciszy. I kto w sercu ucichnie, zaraz Go usłyszy.

  Adam Mickiewicz

• 6 lutego - Popielec - Dzień Pokuty i Modlitwy

  W dniu 6 lutego odbyło się o godzinie osiemnastej nabożeństwo, które odprawił ksiądz Henryk Reske, a na organach grał Paweł Gaś.

  6 lutego z inicjatywy Centrum Misji i Ewangelizacji w Dzięgielowie rozpoczęła się w Polsce już po raz drugi akcja "7 tygodni bez", która potrwa do 23 marca 2008 roku (więcej na stronie internetowej: www.7bez.pl)

  W Dzięgielowie, w Centrum Misji i Ewangelizacji, odbyło się 6 lutego zebranie Synodalnej Komisji Młodzieżowej, której przewodniczył ksiądz Marek Londzin. W spotkaniu wziął udział ksiądz radca Grzegorz Giemza (sprawuje także funkcję Ogólnopolskiego Duszpasterza Młodzieżowego). Na spotkaniu omawiano: sprawy dotyczące Luterańskiej Organizacji Sportowej, dalsze losy dokumentu "Koncepcja pracy z młodzieżą luterańską" oraz najważniejsze wydarzenia młodzieżowe roku 2008:

  • (Ogólnopolski Zjazd Młodzieży Ewangelickiej - Jawor, 26 do 28 września 2008 roku;
  • Forum Młodzieży Ewangelickiej - Warszawa, jesień 2008 roku;
  • Przegląd twórczości Artystycznej Ewangelików - Ustroń, 23 maj 2008 rok.

  Obozy wypoczynkowe i językowe organizowane przez CME ogłoszone zostaną w specjalnie wydanym Katalogu ofert CME na wakacje).

  W kalendarzu liturgicznym Kościoła kluczową rolę odgrywa okres roku kościelnego zwany czasem pasyjnym. Rozpoczyna się on w Dniu Pokuty i Modlitwy (Środa Popielcowa) i trwa przez 40 dni (nie licząc niedziel) - aż do Wielkiego Tygodnia włącznie. Nazwa czasu pasyjnego pochodzi od słowa pasja, oznaczającego mękę, cierpienie Jezusa Chrystusa.

  Czas pasyjny - podobnie jak wcześniej Adwent - jest okresem wewnętrznego wyciszenia, duchowej refleksji, odsunięcia od siebie absorbujących spraw zewnętrznych. Jest to czas pokuty, rozumianej jako upamiętanie, powrót do Boga i Jego Słowa, do społeczności Kościoła - poprzez spowiedź i sakrament Komunii Świętej. Podczas czasu pasyjnego nie organizuje się radosnych uroczystości, ślubów, wzrasta natomiast liczba uczestników nabożeństw niedzielnych oraz tzw. nabożeństw pasyjnych, organizowanych w tygodniu.

  Czas pasyjny zwany jest również czasem Wielkiego Postu, czasem postnym. Czy luteranie praktykują post? Należy zwrócić uwagę, że praktyka postu, rozumiana jako wstrzymywanie się na pewien czas od określonych potraw lub napoju, jest raczej wtórna wobec biblijnego rozumienia tego pojęcia. Bóg poprzez proroka stwierdził: "Lecz to jest post, w którym mam upodobanie: że się rozwiązuje bezprawne więzy, że się zrywa powrozy jarzma, wypuszcza na wolność uciśnionych i łamie wszelkie jarzmo, że podzielisz twój chleb z głodnym i biednych bezdomnych przyjmiesz do domu, gdy zobaczysz nagiego, przyodziejesz go, a od swojego współbrata nie obrócisz się" (Księga Izajasza, rozdział 58, wiersze: 6 i 7). Post w Kościele Ewangelickim ma zatem przede wszystkim postać etycznej postawy wobec drugiego człowieka. Właśnie czas pasyjny poprzez skupienie, modlitwę i koncentrację na Słowie Bożym ma umożliwić wierzącym weryfikację postaw, naprawę wyrządzonych innym szkód, wejrzenie w siebie, podjęcie zobowiązania życia na co dzień według wskazań Ewangelii. Tym niemniej, w niektórych regionach kraju (co wynika z tradycji historycznych bądź rodzinnych) praktykuje się post również jako pewną wstrzemięźliwość wobec napoju i jedzenia.

  Wśród wielu ludzi coraz częściej upowszechnia się zwyczaj rezygnowania w czasie pasyjnym nie tylko z rozrywki, lecz także na przykład z używek, oglądania telewizji, jedzenia słodyczy. Zaoszczędzone w ten sposób pieniądze często trafiają do wystawianych w parafiach tzw. skarbonek diakonii, z których dochód jest przeznaczany na cele charytatywne w duchu cytowanego wyżej Słowa Bożego.

• W dniu 8 lutego nasze panie Beata Reske i Marietta Gibiec włączyły się jako koordynatorki do projektu organizowanego przez Zespół Szkół nr 3 i Gimnazjum nr 4 w Czerwionce pod tytułem "Jak piękna Estera naród żydowski od zagłady uratowała" (konkurs plastyczny). Wcześniej, 3 lutego, na zajęciach Szkoły Niedzielnej zakończono zbieranie prac naszych maluchów chcących wziąć udział w konkursie. Zebrane prace nasze koordynatorki przedstawiły na spotkaniu w dniu 8 lutego. W szkole podstawowej i w gimnazjum pani katechetka Joanna Hachuła oraz pani Małgorzata Mazur-Zając przeprowadzały na lekcjach analizę tekstu wcześniej przeczytanej Księgi Estery.

  Od września 2006 roku pod okiem koordynatora Małgorzaty Mazur-Zając realizowany jest długoterminowy projekt pod tytułem "Śladami Żydów na Górnym Śląsku" - www.zydzigornyslaskwq.republika.pl.

  Obszerność projektu i jego różnorodność tematyczna skłoniła jego twórców do utworzenia grup roboczych, które umożliwiają ambitnym i ciekawym świata uczniom realizację swoich pasji: dziennikarskich, historycznych, badawczych, wokalnych, plastycznych oraz kulinarnych. Projekt jest realizowany w ramach zajęć przedmiotowych z historii, języka polskiego, plastyki, kół zainteresowań (teatralne, historyczne, chór, taneczne), zajęć z edukacji międzykulturowej, warsztatów (www.zsg4chawerim.pl).

  Gimnazjum nr 4 z Czerwionki realizuje cykl religijny "Śląsk jako miejsce przenikania się trzech konfesji: katolicyzmu, wyznania ewangelicko-augsburskiego i judaizmu". Zorganizowano już kilka konferencji popularnonaukowych oraz wystawy fotografii. Wszystkie te spotkania mają udowodnić, że na Śląsku jest możliwa platforma porozumienia i dialogu międzywyznaniowego. Organizowane spotkania mają wyrobić, szczególnie w młodzieży, pozytywny stosunek do różnorodności postaw ludzkich, inności systemu wartości duchowych i światopoglądowych, a w końcu nauczyć tolerancji. Konferencja zorganizowana 22 września 2005 roku pod tytułem "Żydzi na Śląsku" pokazała, że w całej rozciągłości obszaru Śląska Żydzi i ich religia stanowili trzecią siłę społeczną na naszym terenie. Przed drugą wojną światową na terenie Czerwionki oprócz katolików i ewangelików mieszkali także Żydzi. Zespół Szkół działa w płaszczyźnie lokalnego ekumenizmu, walki z nietolerancją, ksenofobią i utartymi stereotypami w wymiarze środowiska śląskiego Czerwionki-Leszczyn.

  "Nie ma już także owych pięciu Żydów w Czerwionce, jedynych w osadzie, którzy przy tej ulicy otworzyli swoje kramy i sklepiki dla górników. Gorące wspomnienie należy się zwłaszcza Tichauerowi, którego ród wywodził się z Tychów. Przybył tutaj jeszcze na długo przed pierwszą wojną światową, zbudował nawet dom jednopiętrowy przy przejeździe kolejowym, mówił po niemiecku i polsku, ale raczej miejscowa gwarą, chwalił sobie Prusy, bo jeden z jego kuzynów zrobił międzynarodową karierę handlową jako właściciel domu wysyłkowego wyrobów elektrycznych w Berlinie. Tichauer sprzedawał tu bieliznę, ubrania i płaszcze na raty, ale i tak zwane towary różne, a więc i czapki, robiąc nawet konkurencję sławnemu czapnikowi Pawłowi Karwotowi z Rybnika, u którego nabywaliśmy czapki gimnazjalne".

  Wilhelm Szewczyk, "Wspomnienia", Katowice 2001

  Wilhelm Szewczyk pisze także o społeczności żydowskiej w powieści "Kleszcze".

  Młodzież pod kierunkiem pani Małgorzaty Mazur-Zając w ramach tego dużego projektu pracuje nad:

  1. historią narodu żydowskiego w czasie życia w diasporze, aż do przybycia na Ziemię Śląską;
  2. charakterem stosunków wyznaniowych pomiędzy chrześcijanami a żydami;
  3. tradycją i kulturą Narodu Izraelskiego;
  4. śladami życia Żydów w rejonie gminy Czerwionka-Leszczyny.

  W ciągu ostatnich czterech lat ze szkołą współpracowali: Miejski Ośrodek Kultury w Czerwionce-Leszczynach, Ruch Autonomii Śląska, Ośrodek Dydaktyczny Uniwersytetu Śląskiego w Rybniku, Gmina Wyznaniowa Żydowska w Katowicach oraz nasza parafia.

• 10 lutego - 1. Niedziela Pasyjna

  Odwrócić się od Ciebie, o Panie - oznacza upaść. Zwrócić się ku Tobie - oznacza zmartwychwstać. Życie w Tobie daje wieczną podporę. Obdarz nas Twoją pomocą przy wszystkich zadaniach, Twoim prowadzeniem w naszych niepewnościach, Twoją opieką w niebezpieczeństwach i Twoim pokojem w naszym cierpieniu, przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana.

  Augustyn

• 11 lutego odbyło się drugie w tym roku spotkanie biblijne, które poprowadził Roman Fenger. Rozważaliśmy kolejne wersety z Listu Jakuba:

  A teraz wy, bogacze, płaczcie i narzekajcie nad nieszczęściami, jakie na was przyjdą. Bogactwo wasze zmarniało, a szaty wasze mole zjadły. Złoto wasze i srebro zaśniedziało, a śniedź ich świadczyć będzie przeciwko wam i strawi ciała wasze jak ogień. Nagromadziliście skarby w dniach, które się mają ku końcowi. Oto zapłata, zatrzymana przez was robotnikom, którzy zżęli pola wasze, krzyczy, a wołania żeńców dotarły do uszu Pana Zastępów. Żyliście na ziemi w zbytku i w rozkoszach, utuczyliście serca wasze na dzień uboju. Wydaliście skazujący wyrok i zabiliście sprawiedliwego; nie opiera się wam.

  Jak. 5,1-6

• 12 lutego - 1. tygodniowe nabożeństwo pasyjne

  Nabożeństwo pasyjne tygodniowe odprawił 12 lutego ksiądz Kornel Undas z Mikołowa, a na organach grał Paweł Gaś.

• 17 lutego - 2. Niedziela Pasyjna

  W czasie drugiej niedzieli pasyjnej rozpoczęła się w naszej parafii akcja "Skarbonka diakonijna 2008" pod hasłem "Bądźcie uczniami Chrystusa". Ta akcja w naszym Kościele pojawia się już po raz trzynasty, a po raz trzeci wspólnie jest prowadzona z Caritas i Eleos. Wspólna konferencja prasowa trzech organizacji charytatywnych odbyła się 7 lutego w siedzibie Komisji Episkopatu Polski. Na górze skarbonki widnieje cytat z Biblii "Umiłujcie czystym sercem jedni drugich (I Piotr 1,22b) oraz napis "Moją ofiarą pomagam chorym!"

  Do papierowych skarbonek będą zbierane ofiary aż do Niedzieli Wielkanocnej. Ograniczając się w czasie pasyjnym i składając każdy dzień po jednej złotówce możemy uzbierać w skarbonce czterdzieści złotych. Nasze wsparcie osobom chorym w młodym jak i starszym wieku może przywrócić nadzieję i pomóc w odzyskaniu zdrowia. Oby Pan Bóg raczył pobłogosławić tą akcję.

• 19 lutego - 2. tygodniowe nabożeństwo pasyjne

  Nabożeństwo pasyjne wieczorne w dniu 19 lutego odprawił ksiądz Henryk Reske, a na organach grał Paweł Gaś.

• 23 lutego w Zabrzu spotkała się młodzież naszej Diecezji na spotkaniu rekolekcyjnym. W spotkaniu uczestniczyli: Daria, Martyna, Patryk i Dawid.
• 23 lutego w Orzeszu odbyło się zebranie nauczycieli Szkółek Niedzielnych. W zebraniu uczestniczyła Marietta Gibiec.

• 24 lutego - 3. Niedziela Pasyjna

  Jezus mógł zejść z krzyża, ale wolał powstać z grobu.

  Augustyn

• 26 lutego - 3. tygodniowe nabożeństwo pasyjne

  W dniu 26 lutego odbyło się kolejne tygodniowe nabożeństwo pasyjne, które odprawił ksiądz Marcin Brzóska (proboszcz parafii Świętochłowice i Wirek). Na organach grał Paweł Gaś.

  26 lutego w Katowicach odbyło zebranie Rady Diecezjalnej podsumowujące rok 2007.

  Kto Ciebie szuka, znajduje Cię, a kto Ciebie znajduje, będzie Cię chwalił. Pragnę więc szukać Cię, Panie, kiedy Cię wzywam, a wzywać Cię, gdy wierzę w Ciebie, bo zostałeś nam ogłoszony. Ciebie, o Panie, wzywa moja wiara, którą mi wlałeś przez Twojego Syna, który stał się człowiekiem, przez posługę tego, który nam Ciebie ogłosił.

  Augustyn

• Marzec 2008 roku.

  Biblijne hasło na ten miesiąc:

  Jezus Chrystus mówi:
  Wy teraz się smucicie, lecz znowu ujrzę was i będzie się radowało serce wasze, a nikt nie odbierze wam radości waszej.

  Jan 16,22

• 3 lutego - Niedziela Przedpostna

  W niedzielę 3 lutego odbyło się Zgromadzenie Parafialne, któremu przewodniczył ksiądz Henryk Reske. Podsumowano i zatwierdzono wykonanie preliminarza budżetowego za rok 2007 i przyjęto prowizorium budżetowe na 2008 rok.

  Głośniej niżeli w rozmowach Bóg przemawia w ciszy. I kto w sercu ucichnie, zaraz Go usłyszy.

  Adam Mickiewicz

• 1 marca w Katowicach odbyła się 3. Sesja IV Synodu Diecezjalnego Diecezji Katowickiej Kościoła E-A w RP. Podczas nabożeństwa spowiednio-komunijnego kazanie wygłosił ksiądz Bogusław Cichy (proboszcz parafii Chorzów). W czasie nabożeństwa przyznano kolejne nagrody Róży Lutra następującym osobom:

  1. Joanna Adamczyk (Zabrze) - przez trzy kadencje członek Rady Parafialnej; od 1983 roku sprząta kościół w Zabrzu; prowadziła służbę korespondencyjną w Zabrzu; odwiedza podopieczne w Domu Opieki w Miechowicach; jest kucharką na obozach organizowanych prze parafię;
  2. Jan Ciosk (Orzesze) - kurator parafii (1982-1986); członek Rady Parafialnej (1961-1996); inicjator prac gospodarczych i remontów w parafii;
  3. Zuzanna Kubies (Świętochłowice, Wirek) - 30 lat była organistką w Wirku; 20 lat dyrygowała chórem w Świętochłowicach;
  4. Ilza Loch (Opole) - wieloletnia członkini Rady Parafialnej; od 55 lat organistka w Lasowicach Wielkich, Fosowskim, Ozimku; administrator cmentarza i kościelna w Ozimku;
  5. Wilhelm Lorek (Gliwice) - kurator Diecezji od 1992 r.; członek Konsystorza (2001-2006); członek Synodu Kościoła; członek Rady Parafialnej od 1966 r.; wieloletni nadzór inżyniersko-budowlany nad remontami i pracami gospodarczymi w Diecezji Katowickiej;
  6. Helena Straszny (Katowice) - wieloletnia członkini Rady Parafialnej i sekretarka parafialna; aktywna członkini Komisji Charytatywnej i Cmentarnej w parafii;
  7. Jan Wagenknecht (Tarnowskie Góry) - od 1975 r. organista w Tarnowskich Górach, Miechowicach, Bobrku, Bytomiu, Laryszowie; wieloletni członek Rady Parafialnej;
  8. Ruta Wola (Mysłowice) - od 50 lat członkini chóru "Jubilate Deo"; wieloletnia członkini Rady Parafialnej; inicjatorka służby odwiedzinowej w parafii.

  Podczas sesji Synodu został wygłoszony referat pod tytułem "Przywrócić niedzieli charakter dnia świętego" przez księdza Marcina Makulę z Golasowic. Sesja była poświęcona głównie sprawozdawczości za 2007 rok. Radzie Diecezjalnej udzielono absolutorium za 2007 rok.

• 2 marca - 4. Niedziela Pasyjna

  Nabożeństwo spowiednio-komunijne odprawił ksiądz Henryk Reske, a na organach grał Paweł Piórko. Szkółkę Niedzielną prowadziła Marietta Gibiec, a na gitarze przygrywał Paweł Marek.

• 4 marca - 4. tygodniowe nabożeństwo pasyjne

  Nabożeństwo odprawił ksiądz Henryk Reske, a na organach grał Paweł Gaś.

• W związku ze Światowym Dniem Modlitwy odbyła się 6 marca próba chóru w Czerwionce, zaraz po spotkaniu młodzieżowym, które odbywają się w każdy czwartek o godzinie 16.30.

• 7 marca odbyło się w Orzeszu spotkanie z okazji Światowego Dnia Modlitwy, w którym uczestniczyły także osoby z naszego zboru. Całe spotkanie ŚDM odbyło się w orzeskim kościele. Wszystkich przywitała i całość prowadziła Beata Reske. Wśród osób prowadzących i śpiewających były między innymi: Barbara Szczuka, Joanna Zając, Karina Cyroń, Marietta Gibiec. Tegoroczny ŚDM przygotowały chrześcijanki z Gujany. Gujanę od strony geograficznej przedstawiła Ewa Mach - mówiła o kraju w trakcie wyświetlania slajdów.

  Przybliżmy sobie Gujanę:

  • państwo w północno-wschodniej Ameryce Płd. graniczące z Surinamem, Brazylią i Wenezuelą - z dostępem do Oceanu Atlantyckiego;
  • język urzędowy - angielski;
  • stolica - Georgetown;
  • powierzchnia: 214.970 km² - Polska: 322.577 km²;
  • jednostka monetarna: dolar gujański;
  • w 1498 roku przybył na Gujanę Krzysztof Kolumb;
  • Gujana jest bogata w boksyty, diamenty, złoto oraz inne rudy metali szlachetnych; w rolnictwie dominuje uprawa trzciny cukrowej, ryżu, batatów, kawy, kakao oraz hodowla bydła i rybołówstwo (krewetki) - ogromny potencjał hydroenergetyczny rzek;
  • rzeki: Essequibo, Mazuruni, Demerara (na niej jest najdłuższy na świecie pontonowy most długości ok. 2 km); Potaro (na niej jest największy na świecie wodospad jednostopniowy o wysokości 226 m i szerokości od 80 do 120 m; 136 tys. litrów wody spada na sekundę) - największy eksporter hydroenergii w Ameryce Płd.;
  • 80 procent powierzchni Gujany stanowią lasy (deszczowe, namorzynowe, galeriowe); bogactwo fauny (jaguary, harpie, mrówkojady);
  • w stolicy znajduje się największa na świecie drewniana świątynia anglikańska St. George (Świętego Jerzego);
  • ludność: 769 tys. mieszkańców - gęstość zaludnienia 4 osoby/km² (Polska - 113 osób/km²);
  • religie: chrześcijaństwo 57% (w tym: protestanci 37%, katolicy 18%;), hinduizm 33%, muzułmanizm 9%, inni 1%;
  • Gujana jest terenem przemytu narkotyków i handlu ludźmi.

  Kobiety z Gujany napisały do uczestników ŚDM między innymi:

  Przyłączcie się do nas, kiedy wysławiamy mądrość Boga we wspaniałym dziele stworzenia.
  Kiedy Bóg ustanawiał niebo i ziemię, była Mądrość.
  Kiedy Bóg wyznaczał morzom ich granice, kiedy formował góry i wyłaniał pagórki, była Mądrość.
  Chodźcie i radujcie się z nami zadziwiającym, naturalnym pięknem Gujany. Nazwa Gujana oznacza "kraj wielu wód"...
  Mieszkańcy Gujany to potomkowie wielu ludów: Indian amerykańskich, Brytyjczyków, Afrykanów, Portugalczyków, Chińczyków i przybyszów ze wschodnich Indii. Niemal wszyscy zamieszkują równiny nadbrzeżne.
  Kiedy radujemy się Bożym światem, zamieszkanym przez ludzi, przywołujemy Mądrość.
  Zdajemy sobie sprawę z tego, że to właśnie Mądrość zapewnia nas, iż Bóg ma upodobanie w ludziach. Módlmy się o naszą otwartość na nowe zrozumienie, jakim obdarza Mądrość.
  

  Po tym wprowadzeniu lektorki spotkania wezwały zebranych do modlitwy poprzez czytanie fragmentów z Biblii (Księga Joba 5,8-9; Przypowieści Salomona 4,5; 3,13).

  Następnie prowadząca spotkanie modliła się słowami:

  Drogi Boże, przychodzimy do Ciebie z ufnością i szacunkiem. Jesteśmy pełni podziwu dla Twojej mądrości, objawionej w Twoim stworzeniu. Jesteśmy świadomi daru Twojego Syna, który umarł i zmartwychwstał, abyśmy mieli życie wieczne.
  Dziękujemy Ci za życie, miłość i zrozumienie i prosimy, abyś umacniał i poszerzał wiedzę o Tobie w naszym życiu.
  Nasza więź z Tobą jest początkiem mądrości. Spraw abyśmy wzrastali w tej więzi i trzymali się mocno nadziei, że Ty nigdy nie zawodzisz.
  Otwórz nasze uszy, abyśmy usłyszeli Twoje Słowo, otwórz nasze umysły, abyśmy przyjęli Twoją Prawdę. Spraw, aby nasze serca były gotowe kochać innych tak, jak Ty nas ukochałeś, przez Jezusa Chrystusa, naszego Pana. Amen.

  Następnie prowadzące spotkanie zmawiały liturgię Słowa z modlitwą spowiednią i błagalną wersetami z Biblii. Śpiewano także na chwałę Panu pieśni: Ubi caritas - Tam gdzie miłość jest i dobro i tam mieszka Bóg; Laudate omnes gentes - Narody całej ziemi oddajcie Bogu cześć; Dona nobis - Daj nam pokój; Kum Ba Yah - Przy mnie bądź; Mądrość Boża: Sophia, Hakmah, Sapientia - to greckie, hebrajskie, łacińskie jej odpowiedniki).

  Wstępem do kazania było krótkie, opisowe wprowadzenie o Księdze Joba.

  Akcja jej pierwszej części rozgrywa się na ziemi. To idylliczny opis człowieka o imieniu Job, bardzo bogatego, oddanego Bogu i rodzinie. Jest on również człowiekiem prawym. Wydawałoby się, że ma on przed sobą świetlaną, niczym niezakłóconą przyszłość.

  Potem następuje scena w niebie, kiedy to Bóg zwraca uwagę na Joba, człowieka sprawiedliwego, bez skazy. Szatan jest w tym tekście członkiem sądu Bożego i działa jako oskarżyciel. Szatan rzuca Bogu wyzwanie: Czy pobożność Joba jest bezinteresowna?

  I tak zostaje nam przedstawiona sprzeczność: Czy to możliwe, aby dobrzy ludzie cierpieli? Jeśli tak jest, to stanowi to przeciwieństwo tego, jak dotąd ludzie pojmowali mądrość Boga. Potem, chociaż nie wiemy dlaczego, Bóg pozwala Szatanowi wystawić Joba na próbę. Najpierw Job traci swój majątek i swoje dzieci. A potem traci zdrowie. I wciąż nie przeklina Boga. Rola Szatana zaostrza sprzeczność, występującą w Księdze Joba, aby nam pokazać, że Job nie jest niczemu winien. Jego bojaźń Pana nie jest zależna od nagrody.

  Potem, w oparciu o tekst z Księgi Joba 28,20-28, krótkie kazanie wygłosił ksiądz Henryk Reske.

  "Mądrością jest bojaźń Pana, zrozumieniem - unikanie zła."

  Charakterystyczne prośby kobiet z Gujany:

  1. Myślę o nastolatkach i młodszych dzieciach, które mieszkają na ulicy. Ich rodziny się rozpadły, a życie na ulicy może ich wkrótce doprowadzić do śmierci.
  2. Ja zaś myślę o kobietach, tych wiernych i kochających żonach, które teraz już są zero pozytywne i tych, którym grozi niebezpieczeństwo zarażenia HIV.
  3. A ja martwię się o te liczne rodziny, które mieszkają na odciętych od świata sawannach Gujany. Tam brakuje środków do życia. Ojcowie emigrują w nadziei znalezienia pracy, ale też są wykorzystywani i nie zarabiają dość pieniędzy, by je posyłać do domu. W tym czasie ich żony i dzieci muszą jakoś przeżyć bez wsparcia i ochrony.

  W czasie prezentacji życia z Gujany postać Joba (odgrywana przez parafianina z Orzesza) przechadzała się przed kobietami prezentującymi teksty i śpiewającymi pieśni.

  Modlitwa na zakończenie spotkania:

  Wszechmogący Boże, dziękujemy Ci, że stworzyłeś Mądrość, ujrzałeś ją i zmierzyłeś i wylałeś na wszystkie swoje dzieła. (Księga Syracha 1,9)

  Pełnią mądrości jest bojaźń Pana, ona napełnia swoimi owocami domy wiernych, napełnia wszystkim, czego zapragną, a spichlerze bogactwem swoich plonów. Wieńcem mądrości jest bojaźń Pana, ona przynosi pokój i uzdrowienie. Bóg ją ujrzał i zmierzył. Naukę i zdolność poznania wylał jak deszcz, wywyższył chwałę tych, którzy ją posiadają. Korzeniem mądrości jest bojaźń Pana, a jej gałęzie to długowieczność. (Księga Syracha 1,16-20)

  Niech Jej potęga dotrze do każdego zakątka tego kraju i całego świata. Ustaw wszystko w dobrym porządku i pomóż nam pamiętać, że "mądrością jest bojaźń Pana, zrozumieniem - unikanie zła". Amen.

  BŁOGOSŁAWIEŃSTWO

  Niech wspiera nas siła Boga.
  Niech zachowuje nas moc Boga.
  Niech poucza nas mądrość Boga.
  Niech otacza nas ręka Boga.
  Niech Jego tarcza nas chroni.
  Niech Boże zastępy bronią nas przed złem i pokusami tego świata.
  Niech Chrystus będzie z nami, przed nami, w nas i ponad nami.
  Niech Twoje zbawienie, Panie, będzie naszym udziałem zawsze, teraz i na wieki. Amen.

  Końcowa modlitwa "Ojcze nasz" zakończyła spotkanie ŚDM.

• 8 marca w Jastrzębiu Zdroju odbył się diecezjalny etap konkursu Sola Scriptura, w którym uczestniczyła Monika Kocjan. Etap ogólnopolski konkursu (finał) odbędzie się 12 kwietnia w Bielsku Białej.

  Tematem konkursu były Dzieje Apostolskie, a organizatorami byli: Synodalna Komisja Edukacji i Wychowania Chrześcijańskiego KE-A w RP, wydawnictwo "Augustana" oraz wizytatorzy religii. Adresatami konkursu byli uczniowie szkół: podstawowych, gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych. Celem konkursu było: zachęcenie do lektury Pisma Świętego; nawiązanie do tradycji ewangelickich związanych ze studiowaniem i dobrą znajomością ksiąg biblijnych Starego i Nowego Testamentu; kształtowanie i umacnianie wiary poprzez regularny kontakt ze Słowem Bożym; zachęcanie uczniów do aktywności intelektualnej i zaangażowania religijnego; poznanie treści księgi Dziejów Apostolskich. Pierwszy etap konkursu odbył się w parafiach.

• 9 marca - 5. Niedziela Pasyjna

  Nabożeństwo spowiednio-komunijne odprawił ksiądz Henryk Reske, a na organach grał Paweł Piórko.

  Parafialna diakonia.

  Będący na stanie parafii wózek inwalidzki (darowizna Joanny Turoń) został wypożyczony dla naszego mającego kłopoty z poruszaniem się współbrata Emila Twardzika mieszkającego w Leszczynach.

• 10 marca w salce parafialnej odbyło się pasyjne spotkanie biblijne, które prowadził Roman Fenger wraz z małżonką Mariolą. Rozważaliśmy dalsze wersety Listu Jakuba.

  Przeto bądźcie cierpliwi, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik cierpliwie oczekuje cennego owocu ziemi, aż spadnie wczesny i późniejszy deszcz. Bądźcie i wy cierpliwi, umocnijcie serca swoje, bo przyjście Pana jest bliskie. Nie narzekajcie, bracia, jedni na drugich, abyście nie byli sądzeni; oto sędzia już u drzwi stoi. Bracia, za przykład cierpienia i cierpliwości bierzcie proroków, którzy przemawiali w imieniu Pańskim. Oto za błogosławionych uważamy tych, którzy wytrwali. Słyszeliście o wytrwałości Joba i oglądaliście zakończenie, które zgotował Pan, bo wielce litościwy i miłosierny jest Pan. A przede wszystkim, bracia moi, nie przysięgajcie ani na niebo, ani na ziemię, ani nie składajcie żadnej innej przysięgi; ale niech wasze "tak" będzie "tak", a wasze "nie" niech będzie "nie", abyście nie byli pociągnięci pod sąd.

  Jak. 5,7-12
• W dniach 10 i 11 marca odbyły się w Orzeszu dla dzieci z parafii Orzesze i Czerwionka rekolekcje pasyjne, które prowadziła grupa rekolekcyjna z Centrum Misji i Ewangelizacji z Dzięgielowa. W grupie prowadzącej zajęcia rekolekcyjne była nasza parafianka Ania Staniczek, która od jesieni 2007 roku jest słuchaczem Szkoły Biblijnej w Dzięgielowie.

• 11 marca - 5. tygodniowe nabożeństwo pasyjne

  Ostatnie tygodniowe nabożeństwo pasyjne odprawił absolwent Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, praktykant parafii Żory i Warszowice Bartosz Cieślar, a na organach grał Paweł Gaś.

• 11 marca 2008 roku o godzinie siedemnastej w Zespole Szkół nr 3 i Gimnazjum nr 4 w Czerwionce odbyło się podsumowanie dotychczasowej realizacji projektu edukacyjnego "Śladami Żydów na Górnym Śląsku" pod Honorowym Patronatem Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Katowicach z jego Przewodniczącym Włodzimierzem Kacem na czele. Spotkanie prowadziła Koordynatorka projektu Małgorzata Mazur-Zając. W czasie spotkania nasze młode parafianki: Wiktorka Musioł oraz Esterka Gibiec otrzymały wyróżnienia w konkursie plastycznym "Jak piękna Estera naród żydowski od zagłady uratowała". Dziewczyny otrzymały dyplomy oraz duże zestawy kredek i farb do malowania. W czasie spotkania wyświetlone zostały poszczególne etapy pracy grup roboczych realizujących projekt "Śladami Żydów na Górnym Śląsku". Obszerność projektu i jego różnorodność tematyczna skłoniła twórców do utworzenia grup tematycznych, które umożliwiły uczniom realizację swoich pasji: historycznych, badawczych, dziennikarskich, wokalnych, plastycznych, a także kulinarnych. Wszystkie te grupy zaprezentowały się medialnie. W czasie spotkania uczestnicy uczyli się pięknej żydowskiej piosenki "Dona Dona" czyli "Jedzie Mojszele".
  Jedzie Mojszele, furką Mojszele; Dzisiaj w mieście jest wielki targ; Wietrzyk w gorze gra, dróżka w dole gna, do cielaczka on mówi tak: Biednym figa z makiem, a bogatym świat, kto ci kazał być cielakiem, teraz marsz na targ. Dona, dona,dona, dona; Dona, dona,dona, dona; Dona, dona, dona,dona; Dona,dona,dona,dona. Mądry Mojszele, sprytny Mojszele, myśli cielak schylając łeb; Gdyby stał się cud, gdyby mówić mógł, tak Żydkowi by odparł wnet. Biednym figa z makiem, a bogatym świat, kto ci kazał być cielakiem, teraz marsz na targ. Dona, dona,dona, dona; Dona, dona,dona, dona; Dona, dona, dona,dona; Dona,dona,dona,dona. Jedzie Mojszele, furką Mojszele, żal mu jednak cielaczka żal; Wietrzyk w górze gna, dróżka w dole gna, on do siebie powiada tak Biednym figa z makiem, a bogatym świat, kto ci kazał być cielakiem, teraz marsz na targ. Dona, dona,dona, dona; Dona, dona,dona, dona; Dona, dona, dona,dona; Dona,dona,dona,dona.

  słowa Aaron Zetin
  muzyka Sholom Secunda
  słowa polskie Jacek Cygan

• 16 marca - 6. Niedziela Pasyjna - Niedziela Palmowa

  Szczególne nabożeństwo Roku Kościelnego odbyło się tego dnia - Niedziela Palmowa rozpoczyna Wielki Tydzień. Nabożeństwo ze Spowiedzią i Komunią odprawił ksiądz Henryk Reske, a na organach grał Paweł Piórko. W końcowej części nabożeństwa ksiądz udzielił błogosławieństwa jubilatom małżeńskim - Otylii i Erwinowi Jaworskim, którzy obchodzili pięćdziesiątą rocznicę pożycia małżeńskiego. Po nabożeństwie Barbara Szczuka z sąsiedniej parafii orzeskiej zachęcała wszystkich chętnych do wyjazdu na ewangelizację ProChrist w dniach 6-13 kwietnia do Katowickiego Spodka. Wszystkie ewangelizacje będą rozpoczynać się o godzinie osiemnastej, a ich tematyka została już wcześniej podana w naszych "zapiskach". Dnia 8 kwietnia pragniemy parafialnie wyjechać autokarem z Czerwionki na ewangelizację: "Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci".

  Dlaczego współczesny świat lansuje młodość jako synonim piękna? Czy w naszym życiu jest miejsce na niedoskonałość i starość? Dlaczego boimy się śmierci? Pragnienie nieśmiertelności towarzyszy nam od zawsze. Życie w przeświadczeniu, że "zawsze będę piękny, młody i aktywny" jest kłamstwem. Istnieje piękno, które można odkryć w starości. Te zagadnienia będzie przedstawiał w swojej ewangelizacji Ulrich Parzany.

  Bogu niech będą dzięki za wszystkich, którzy zechcą wspólnie zakosztować ewangelizacyjnego przesłania!

  Z portalu "wiara.pl" o Niedzieli Palmowej dowiadujemy się, że:

  W Kwietną Niedzielę, kto bagniątka nie połknął, (...) to już dusznego zbawienia nie otrzymał.

  Mikołaj Rej: "Postylla Pańska", 1557

  Tak Mikołaj Rej z Nagłowic w "Postylli Pańskiej", czyli zbiorze kalwińskich kazań, śmiał się z towarzyszących Niedzieli Palmowej, zwanej też w dawnej Polsce Kwietną lub Wierzbną, zwyczajów. Bagniątko to nic innego jak bazia z wierzby. Już w XVI wieku palmy na Niedzielę Palmową robiono w Polsce przede wszystkim z gałązek wierzbowych. A do tego stary zwyczaj mówił, że połknięcie bazi zapewnia zdrowie i chroni przed chorobami gardła. Istniał on zapewne od czasów pogańskich we wszystkich regionach Polski. W niektórych utrzymał się do początków XX wieku. Co ciekawe, w XX wieku odkryto, że wierzba zawiera kwas acetylosalicylowy, z którego wytwarza się aspirynę!

  Luteranie i kalwini domagali się rezygnacji nie tylko ze zwyczajów mających korzenie pogańskie. W ich kościołach nie ma także święcenia palm.

  Inny kalwiński autor, Krzysztof Kraiński, w "Postylli" z roku 1608 krytykuje inny katolicki zwyczaj, jaki wówczas był powszechny: procesję z drewnianą figurą przedstawiającą Chrystusa jadącego na osiołku, umieszczoną na wózku. Procesja taka szła - jak opisuje Kraiński - z kościoła św. Wojciecha na krakowskim rynku do kościoła Mariackiego.

  W południowej Hiszpanii do dziś odbywają się takie procesje, aczkolwiek z nieporównanie większym rozmachem. Figury przedstawiające Chrystusa i Matkę Bożą noszone są na ogromnych, kilkutonowych platformach przez członków bractw o kilkusetletniej tradycji. Bractw i pasos jest tak dużo, że władze miejskie i kościelne muszą opracowywać szczegółowy harmonogram procesji. Obchody są tak widowiskowe, że co roku przyciągają setki tysięcy turystów. Szczegółowo opisujemy je poniżej, w artykule "Hiszpania: Domingo de Ramos".

  Zaczęło się w Jerozolimie

  "W IV wieku, kiedy chrześcijaństwo stało się na obszarze całego Cesarstwa Rzymskiego religią dozwoloną, a jednocześnie wiernych było już bardzo dużo, rozpoczęto w Ziemi Świętej organizować uroczystości "powtarzające" wydarzenia znane z Ewangelii. Jedną z tych uroczystości była scena wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy. Wszyscy chrześcijanie gromadzili się na Górze Oliwnej i szli do miasta z radosnymi okrzykami Hosanna i z palmami w dłoniach. Biskup Jerozolimy jechał na osiołku, reprezentując Chrystusa.

  Tymczasem w Rzymie, w tym samym czasie dzień ten nazywano Niedzielą Męki Pańskiej. Odczytywano pasję z Ewangelii św. Mateusza. Święcenia palm i procesji nie było. Na prowincji stawały się one jednak coraz bardziej popularne. W Egipcie podczas procesji niesiono też krzyż. W VII wieku procesje oraz święcenie palm trafiło do Europy: odbywało się w Galii (dzisiejsza Francja) i Hiszpanii. W Rzymie święcenie palm i procesje rozpoczęły się od IX wieku, a w XI w. włączono je do liturgii papieskiej.

  Po soborze w Trydencie (1545-1563) postanowiono usunąć lokalne różnice i od tego czasu również w Rzymie przyjęto nazwę Niedziela Palmowa. Obecna nazwa Niedziela Palmowa Męki Pańskiej łączy obie tradycje."

  Przypomnijmy sobie, co wydarzyło się w kolejne dni Wielkiego Tygodnia:

  Od Wielkiego Poniedziałku do Wielkiej Środy włącznie Pan Jezus dzień spędzał w Jerozolimie i nauczał w świątyni, a na noc udawał się do odległej od Świętego Miasta ok. 3 km Betanii, aby tam przenocować. Gościny Jemu i Jego uczniom udzielał w swoim domu Łazarz z wdzięczności za niedawne wskrzeszenie go z grobu.

  W Wielki Poniedziałek, w drodze do Jerozolimy, Chrystus uczynił uschłym figowe drzewo za to, że nie znalazł na nim owocu, a tylko same liście. Kiedy wszedł na plac świątyni i zobaczył tam kupców z towarami i bydłem, wypędził ich stamtąd.

  Wieczorem w Betanii miała miejsce bardzo wymowna scena: namaszczenie Jezusa. Pewna kobieta, utożsamiona przez Jana z Marią - siostrą Łazarza, wylewa na głowę Jezusa flakonik drogocennego olejku, wywołując wśród uczniów, szczególnie u Judasza, złość, jakby ten gest, biorąc po uwagę potrzeby biednych, był "marnotrawstwem" nie do przyjęcia. Jednak ocena ze strony Jezusa jest zupełnie inna. On, myśląc o zbliżającej się chwili swojej śmierci i złożenia do grobu, docenia namaszczenie, którego dostąpił jako zapowiedź tej czci, jakiej Jego ciało, nierozerwalnie związane z tajemnicą Jego osoby, będzie godne także po śmierci.

  W Wielki Wtorek Pan Jezus prowadził najgwałtowniejsze polemiki ze starszyzną żydowską, które zakończył wielokrotnym "biada", rzuconym na swoich zatwardziałych wrogów. W wielkiej mowie eschatologicznej zapowiada całkowite zniszczenie Jerozolimy oraz koniec świata, jaki zamknie dzieje ludzkości. Zapowie także powtórne swoje przyjście na ziemię w chwale. W przypowieściach: o roztropnym słudze, o mądrych i głupich pannach i o talentach będzie nawoływał do czujności.

  Wielka Środa ma bezpośredni już kontakt z wydarzeniami Wielkiego Czwartku i Piątku. Sanhedryn na tajnej naradzie postanawia za wszelką cenę zgładzić Pana Jezusa. Judasz ofiarowuje Wielkiej Radzie Żydowskiej swoją pomoc, za srebrniki, przyrzekając śledzić Chrystusa, a gdy będzie sam zawiadomić Sanhedryn o tym, aby Go można było pojmać.

• 20 marca - Wielki Czwartek

  Nabożeństwo spowiednio-komunijne w święto ustanowienia Wieczerzy Pańskiej rozpoczęło się o godzinie osiemnastej, a odprawił je ksiądz Henryk Reske (na organach grał Paweł Piórko). Słowo Boże Starego Testamentu sprzed ołtarza przeczytał kurator:

  I rzekł Pan do Mojżesza i do Aarona w ziemi egipskiej, mówiąc: Ten miesiąc będzie wam początkiem miesięcy, będzie wam pierwszym miesiącem roku. Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela, mówiąc: Dziesiątego dnia tego miesiąca weźmie sobie każdy baranka dla rodziny, baranka dla domu. Jeżeli zaś rodzina jest za mała na jednego baranka, niech dobierze sąsiada mieszkającego najbliżej jego domu według liczby osób; według tego, ile każdy może zjeść, należy liczyć osoby na jednego baranka. Będziecie go przechowywać do czternastego dnia tego miesiąca; i zabije go całe zgromadzenie zboru izraelskiego o zmierzchu. I wezmą z jego krwi, i pomażą oba odrzwia i nadproże w domach, gdzie go spożywają. A w ten sposób spożywać go będziecie: Biodra wasze będą przepasane, sandały na waszych nogach i laska w ręku waszym. Zjecie go w pośpiechu. Jest to ofiara paschalna dla Pana. Tej nocy przejdę przez ziemię egipską i zabiję wszystko pierworodne w ziemi egipskiej, od człowieka do bydła, i dokonam sądów nad wszystkimi bogami Egiptu: Ja, Pan. A krew ta będzie dla was znakiem na domach, gdzie będziecie. Gdy ujrzę krew, ominę was, i nie dotknie was zgubna plaga, gdy uderzę ziemię egipską. Dzień ten będzie wam dniem pamiętnym i będziecie go obchodzili jako święto Pana; będziecie go obchodzili przez wszystkie pokolenia jako ustanowienie wieczne.

  II Mojż. 12,1-4.6-7.11-14

  Introit na Wielki Czwartek

  Ks: Panie, kto spożywa Ciało Twoje i pije krew Twoją,

  Zb: Ten ma żywot wieczny!

  Ks: Pamiętnymi uczyniłeś cuda swoje;

  Zb: Łaskawy i litościwy jesteś Panie!

  Ks: Dajesz pożywienie tym, którzy się Ciebie boją;

  Zb: Na wieki pamiętasz o swoim przymierzu!

  Antyfona

  Ks: Ilekroć ten chleb jecie, a z kielicha tego pijecie.

  Zb: Śmierć Pańską zwiastujemy, aż przyjdzie!

  Kazanie podczas nabożeństwa Wielkoczwartkowego zostało wygłoszone sprzed ołtarza.

  Głębsza wykładnia Wielkiego Czwartku.

  W naszej ewangelickiej jednocie oprócz nazwy Wieczerza Pańska używa się nazw: Wieczerza Święta, Sakrament Ołtarza, Komunia Święta, Stół Pański, Eucharystia, Łamanie Chleba.

  Istota tego Sakramentu tkwi w tym, że sam Chrystus przychodzi w Swoim Ciele i Krwi pod postaciami chleba i wina. Ewangelicy Augsburskiego Wyznania wierzą w realną obecność w chlebie i winie Ciała i Krwi Chrystusa.

  Przez to, że jesteśmy braćmi i siostrami Jezusa Chrystusa, mamy udział w Jego krwi i Jego ciele lub inaczej: jesteśmy uczestnikami Jego Sakramentu, spożywamy Jego ciało i pijemy Jego krew, a więc jesteśmy Jego braćmi i siostrami. Dlatego też uznajemy, iż On, Chrystus jest jedynym Pośrednikiem między Bogiem a nami.

• 21 marca - Wielki Piątek

  Nabożeństwo Wielkopiątkowe rozpoczęło się o godzinie 10.15 i połączone było ze Spowiedzią i Komunią, a odprawili je księża: Jerzy Romański i Henryk Reske. Podczas nabożeństwa chór zaśpiewał pieśń pod tytułem "Patrz jak jest zraniony" K. Hławiczki:

  Patrz jak jest zraniony ten Zbawiciel twój,
  Jak cię umiłował, gdy tak broczył krwią.
  Padnij więc pod krzyżem, tam zbawienie twe,
  Przed Nim się uniżysz, wyznasz grzechy swe.
  
  Patrz jak cicho kona, ten Zbawiciel twój,
  Wina przekreślona, grzechy zmyte są.
  Jak kielichy kwiatów rozchylają się,
  Tak otwórz swe serce, Jezus przyjmie cię.
  
  Powiedz żeś splamiony, że cię zbrudził grzech,
  Że sam nic nie możesz, lecz Jezusa krew,
  Ona cię wybieli ponad czysty śnieg
  I zwycięstwo da ci, byś ukończył bieg.

  K. Hławiczki

  Introit na Wielki Piątek

  Ks: Oto Baranek Boży,

  Zb: Który gładzi grzech świata!

  Ks: Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?

  Zb: Czemuś tak daleki od wybawienia mego?

  Ks: Nie oddalaj się, Panie!

  Zb: Mocy moja, pośpiesz mi z pomocą!

  Improperia na Wielki Piątek

  Ks: Ludu mój, cóżem ci uczynił, a czymem ci się uprzykrzył? Daj świadectwo przeciwko mnie. Wszakżem cię wywiódł z ziemi egipskiej, a tyś biczował Zbawiciela swego. Z domu niewolników odkupiłem cię, a tyś do krzyża przybił Zbawiciela swego.

  Zb: Święty Boże, Święty Mocny, Święty a Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami!

  Ks: Faraona i jazdę jego do morza wrzuciłem, a tyś mnie podał najwyższym kapłanom i poganom. Karmiłem cię manną i poiłem wodą ze skały na puszczy, a tyś mnie poił żółcią i octem.

  Zb: Święty Boże, Święty Mocny, Święty a Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami!

  Ks: Ludu mój, cóżem ci uczynił, a czymem ci się uprzykrzył? Daj świadectwo przeciwko mnie.

  Zb: Święty Boże, Święty Mocny, Święty a Nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami!

  Antyfona na Wielki Piątek

  Ks: Ilekroć ten chleb jecie, a z kielicha tego pijecie.

  Zb: Śmierć Pańską zwiastujemy, aż przyjdzie!

  W wielu ewangelickich parafiach w Wielki Piątek odprawiane są dwa nabożeństwa: poranne i wieczorne (obydwa z Sakramentem Ołtarza). W kościele w Orzeszu odbyły się właśnie dwa takie nabożeństwa. W czasach księdza Samuela Dambrowskiego, w tym dniu w czasie nabożeństwa nie było kazania, a jedynie była czytana lub śpiewana Pasja według Ewangelii.

  Obecnie na ołtarzu i ambonie są zawieszone czarne antependia. Ołtarz zdobi jedynie bukiet czerwonych róż i symboliczna korona z cierni. W kościołach nie dzwonią dzwony, a niekiedy nie grają organiści. U nas w kościele grał na organach Paweł Piórko. W liturgii po kazaniu lub po spowiedzi są wypowiadane przez księdza i zborowników improperia czyli wielka skarga Boga do ludu.

  Objaśnienia:

  Antyfona - werset, często zaczerpnięty z Psalmów lub innych ksiąg Pisma Świętego, śpiewany przez chór na przemian z wiernymi lub przez jeden chór na przemian z drugim. Wspólne dla wszystkich liturgii chrześcijańskich, antyfony zwykle podkreślają obchodzone właśnie święto liturgiczne lub bieżące czytania biblijne. W liturgii bizantyńskiej antiphanon oznacza albo grupę trzech psalmów, albo grupę wersetów śpiewanych pomiędzy pierwszymi litaniami Eucharystii.

  Improperia (łac. skargi, wyrzuty, narzekania) - antyfony śpiewane podczas liturgii Wielkiego Piątku w Kościele katolickim.
  Ich podmiotem lirycznym jest Jezus Chrystus, który wisząc na krzyżu ubolewa nad odrzuceniem przez naród wybrany. Teksty zestawiają dobrodziejstwa wyświadczone przez cierpiącego Zbawiciela z ludzką niewdzięcznością. Rozpoczynają się od słów: Popule meus, quid feci tibi... (Ludu mój, cóżem ci uczynił?) wyjętych z księgi proroka Micheasza (Mich. 6,3). Dalej cytowane są ustępy z pism proroków Starego Testamentu, odnoszące się do ofiary Mesjasza (Popule meus, Quia eduxisti per desertum i Quid ultra debui facere tibi). Ich wykonywaniu towarzyszy adoracja krzyża.
  Najpiękniejsze powstały w dobie Renesansu, autorstwa Giovanniego Pierluigiego da Palestriny i Tomasa Luisa de Victorii. Na gruncie polskim improperia reprezentują m.in.: kompozycja Stanisława Moniuszki, staropolska pieśń "Ludu, mój ludu" oraz 1 strofa suplikacji "Święty Boże".

  Introit do dziś pozostaje częścią liturgii luterańskiej. W Kościele Ewangelicko-Augsburskim składa się z on sześciu wersów będących fragmentami Księgi Psalmów lub - rzadziej - innych części Pisma Świętego śpiewanych przemiennie przez duchownego i zbór. W Polsce powszechnie stosuje się oparte na pierwszych słowach introitu łacińskie nazewnictwo niedziel pomimo odejścia od stosowania łaciny w nabożeństwie.

• 22 marca w Skoczowie odbyła się kolejna "Bezsenna noc" dla młodzieży, której organizatorami byli: Centrum Misji i Ewangelizacji z Dzięgielowa oraz Parafia E-A w Skoczowie.

• 23 marca - 1. Dzień Świąt Zmartwychwstania Pańskiego

  Nabożeństwo ze Spowiedzią i Komunią odprawił ksiądz Henryk Reske a na organach grał Paweł Piórko.

  Introit Wielkanocny

  Ks: Chrystus wstał z martwych. Alleluja!

  Zb: On wstał prawdziwie. Alleluja!

  Ks: Prawica Pana podniesiona. Alleluja!

  Zb: Prawica Pana odnosi zwycięstwo! Alleluja!

  Ks: Nie umrę, ale będę żył. Alleluja!

  Zb: I opowiadać będę dzieła Pana. Alleluja!

  W czasie nabożeństwa świątecznego chór zaśpiewał pieśń pod tytułem "Baranku Boży" D. Rapparda - chórem dyrygował Paweł Gaś.

  Baranku Boży sławna jest Golgota,
  Z Twego zwycięstwa Amen Alleluja:
  Ty wybawiłeś świat i kajdanyś stłukł,
  Spłaciłeś krwią do cna odkupu wielki dług
  I zawołałeś w głos przez śmieci ćmę
  Spełniło się! Spełniło się!
  
  O słowo życia w tobie spocznienie mam,
  Ciebie nie złamią moce piekielnych bram.
  Na wiecznej skale Bóg twe zbawienie wzniósł;
  Weź je grzeszniku weź a wyjdziesz z ciemni gróz;
  Odepchnął Pan lodową śmierci krę:
  Spełniło się! Spełniło się!
  
  Mój Zbawicielu, tysiączne dzięki Ci,
  Pieśń triumfalna do twych podnóży brzmi.
  Ja się otulę w Twej łaski jasny zwój,
  A Twoja droga krew obmyje brud i znój.
  Z Barankiem w skonie swym zawołać chcę:
  Spełniło się! Spełniło się!

  D. Rappard - "Baranku Boży"

  W kościele w Wielkanoc dominuje biel (białe antependia, białe róże) i tak też było w naszym kościółku. Do liturgii powróciła zarówno: "Chwała Ojcu", "Chwała Bogu na wysokościach" oraz "Alleluja". Radość ze zmartwychwstania Jezusa niesie nam nadzieję życia wiecznego.

• 24 marca - 2. Dzień Świąt Zmartwychwstania Pańskiego

  Ksiądz Henryk Reske odprawił drugie świąteczne, wielkanocne nabożeństwo, a na organach grał Paweł Piórko.

  Introit na Poniedziałek Wielkanocny

  Ks: Chrystus wstał z martwych. Alleluja!

  Zb: On wstał prawdziwie. Alleluja!

  Ks: Kamień, który odrzucili budowniczowie. Alleluja!

  Zb: Stał się kamieniem węgielnym. Alleluja!

  Ks: Oto dzień, który Pan uczynił. Alleluja!

  Zb: Weselmy się i radujmy się w nim. Alleluja!

  Po nabożeństwie dzieci ze Szkółki Niedzielnej i młodzież wystąpiły w kościele z "Wielkanocną niespodzianką" - programem słowno-muzycznym opracowanym prze Mariettę Gibiec. Na gitarze akompaniował Paweł Marek.

  Tam na krzyżu (pieśń śpiewali wszyscy):

  Tam na krzyżu, na Golgocie, umarł Jezus za grzechy i choroby twe
  On zmartwychwstał, śmierć pokonał, z grobu powstał, tak prawdziwie żyje Pan!
  
  Nie bój się tylko wierz
  Nie bój się tylko wierz
  Nie bój się tylko wierz
  Zaufaj Jezusowi dziś, zaufaj Mu.

  Łukasz, Sebastian i Dominika mówili o "Krzyżu":

  Kiedy idziesz drogą
  A z boku stoi krzyż -
  Ty go nie omijaj
  Do krzyża się zbliż
  Może dźwigniesz swój ciężar,
  Opowiedz to Panu.
  On zawsze pomoże -
  Wieczorem i rano.
  Niech każdy siebie
  Swe troski i niedole...
  Odda Jezusowi
  W miłości niewolę.
  To miłość i dobroć
  Ludzi zbliża i łączy.
  Nad nimi Boża opieka
  Nigdy się nie skończy.

  Wszyscy zaśpiewali "Światu tak trzeba dziś Jezusa":

  Światu tak trzeba dziś Jezusa
  Światu tak trzeba dziś Jezusa
  Światu tak trzeba dziś Jezusa
  Zbawić może tylko On!
  I mnie też trzeba dziś Jezusa
  I mnie też trzeba dziś Jezusa
  I mnie też trzeba dziś Jezusa
  Tylko On mi wolność da.

  Jonatan, Wiktorka, Natalka i Monika opowiedziały o "Rozkołysanych dzwonach":

  ROZKOŁYSAŁY SIĘ DZWONY!
  Rozkołysały się dziś dzwony,
  Niech będzie Bóg uwielbiony
  w Synu, który Zmartwychwstan jest!
  Niech radość dnia zmartwychwstania
  Dotrze do wszystkich, wzmocni lud,
  Niech wielką prawdę mu odsłania,
  Wszakże największy z cudów cud.
  ..........
  Niech grają dzwony, serca rosną,
  Z miłością śpieszą w cały świat
  I rozgłaszają tę wieść radosną:
  - Zmartwychwstał Jezus, nasz Pan i Brat!
  Niech ta prawda dusze przemienia -
  Budzi, umacnia, ożywia myśl,
  Że zmartwychwstaną do zjednoczenia,
  By z Bogiem w niebie na wieki żyć!

  Jonatan zaśpiewał pieśń "Dziękuję Ci, Ojcze":

  Dziękuję Ci, Ojcze, żeś tak wspaniały jest.
  Ty dajesz nam słońce, Ty zsyłasz także deszcz.
  Ty dałeś nam swe słowo, poznaję Je na nowo.
  Dziękuję Ci, Ojcze, żeś tak wspaniały jest.
  Dziękuję Ci, Ojcze, żeś tak wspaniały jest.
  Dziękuję Ci, Ojcze, żeś Syna swego dał.
  Że przyszedł tu na ziemię, na krzyżu za mnie zmarł.
  W nim grzechów odpuszczenie, w Nim mogę mieć zbawienie.
  Dziękuję Ci, Ojcze, żeś Syna swego dał.
  Dziękuję Ci, Ojcze, żeś Syna swego dał.

  Agatka, Sebastian, Michał i Lucynka zarecytowali "Tyś tylko Panie":

  Tyś tylko Panie godzien wszelkiej chwały,
  By świat przed Tobą w uwielbieniu padł,
  Za Twej miłości wielkiej dar wspaniały,
  Za to, żeś umarł za ten grzeszny świat.
  Tyś tylko Panie wziął win naszych brzemię,
  Tyś przyniósł światło żywota na ziemię,
  Jak odkupiciel, Dobry Pasterz, Wódz.
  Tyś tylko z grobu wywiódł jasne życie,
  Które udziałem wierzących jest już,
  Ty zapłaciłeś swoją krwią sowicie
  Cenę za życie wszystkich ludzkich dusz.
  Więc tylko Tobie, Panie Jemu Drogi
  Niosę swe serce i miłość i cześć,
  A Ty mnie Panie wśród mej ziemskiej drogi
  Racz łaską Swoją posilać i wieść.

  Wszyscy zaśpiewali "Bóg tak umiłował świat...":

  Bóg tak umiłował świat, że Syna Swego Jednorodzonego dał,
  Aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale żywot wieczny miał.
  O! Jezus. O! Jezus. O! Jezus.
  O! Jezus. O! Jezus. O! Jezus.

  O "Wielkanocnym poranku" opowiedziały Esterka i Daria:

  Tęsknię za Tobą Boże
  Pragnę Cię jak ziemia
  Odkryłam Twoją miłość
  Która mnie opromienia
  ....................................
  Rozbłyska radość blaskami słońca,
  znów w wielkanocny poranek,
  wdzięcznością nieba i ziemi bez końca
  w ten cudu dzień - Zmartwychwstanie.
  Świat stanął w blaskach tęczowej chwały
  przybrany w zachwyt wiosenny,
  wraz z zórz świtaniem dzwony zabrzmiały
  w ten ranek Bogiem promienny.
  Boże, Jasności dziś Zmartwychwstała,
  rozjaśnij ziemskie ciemności,
  by w każdej duszy znów pieśń zabrzmiała
  Wiary, Nadziei, Miłości.

  Wszyscy zaśpiewali "Dzisiaj jest mój dzień":

  Dzisiaj jest mój dzień, Jezus znalazł mnie, Jezus zbawił mnie.
  Dziś idę tam, gdzie już wieczne szczęście trwa, drogę znam, drogą jest mój Pan.
  Alleluja, Alleluja, dziś idę tam, gdzie już wieczne szczęście trwa,
  drogę znam, drogą jest mój Pan.

  Na zakończenie Marietta Gibiec powiedziała:

  Wyjdź radośnie na spotkanie każdego dnia,
  Bóg chce, abyś był w Nim szczęśliwy.
  Rozpocznij go modlitwą,
  Jedną dziękczynną, że tyle piękna i miłości,
  Drugą błagalną, aby nigdy nie zabrakło w nim Jezusa.
  Chrystus zmartwychwstał i żyje!

  Po występie dzieci i młodzież otrzymały "niespodziankę wielkanocną".

• 25 marca w Żorach odbył się Diecezjalny Zjazd Młodzieży Diecezji Katowickiej, w którym uczestniczyły: Ola, Alina, Daria, Patryk i Dawid.
• W dniach 28 do 30 marca w Warszawie na III sesji zwyczajnej zebrał się Synod XII kadencji Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej.

• 30 marca - 1. Niedziela po Wielkanocy

  Nabożeństwo odprawił ksiądz Jan Gros z Cieszyna (Prezes Śląskiego Oddziału Polskiej Rady Ekumenicznej - emerytowany proboszcz PE-A Mikołów i Tychy), a na organach grał Paweł Piórko.

  Wierszowane rozmyślania Sergiusza Riabinina na wiosnę:

  Tak się spoufaliłeś
  z wiosną,
  z kwiatami...
  a to niebo otwiera podwoje!
  Człowieku,
  Nie przegap chwili -
  Wniebowstąp.
  
     Zmieniając oblicze Ziemi,
     uważaj,
     abyś nie wykarczował Krzyża,
     z którymi związane są organicznie
     wszystkie korzenie twej ewolucji,
     twej prawdziwej wielkości,
     twego człowieczeństwa.
  
  To z Twojej dłoni
  są wszystkie ziarna wszelkiego bytu,
  to Twoja ręka trzyma bezmiary
  jak bukiet kwiatów,
  to z Twojej ręki bije fontanna
  wszystkich wydarzeń,
  wszystkich dziejów.

  Sergiusz Riabinin